Na het eerste solo album Shine uit 2014 komt Olzon na lang wachten met een nieuw album. Het nieuwe album is sneller en steviger dan Shine en laat maar weer eens horen dat Olzon tot de eredivisie van zangeressen behoort. Het nieuwe album bevat elf nummers, geschreven door Olzon samen met gitarist/producer/bassist Magnus Karlsson. Samen hebben ze er voor gezorgd dat Olzon zich helemaal kon uitleven op dit album terwijl Karlsson met zijn riffs strooit als of het pepernoten zijn. De line-up op het album wordt gecompleteerd door drummer Anders Kollerfors en Johan Husgafvel die voor de grunts zorgt.
De nummers duren vrijwel allemaal langer dan vier minuten, Olzon doet niet aan korte nummers. Het album begint energiek met het lekker in het gehoor liggende Bye Bye Bye. Uptempo gitaarwerk en stevige drumslagen domineren het nummer waarbij Olzon haar geweldige vocalen moeiteloos boven het muzikale geweld uit tilt. I Need To Stay is een wat meer doorsnee rocknummer tot het moment dat de grunts van Husgafvel toegevoegd worden. In het nummer Strong gaat het tempo weer omhoog en worden er wat bombastische elementen toegevoegd.
Sad Lullaby is anders dan de titel doet vermoeden geen ballad. Het is een prachtig gezongen nummer met plaats voor lange, uitgerekte gitaarsolo’s. Fantastic Fanatic kent weer wat fijne ruige gitaar riffs net als Catcher Of My Dreams. Veel te snel komt Roll The Dice voorbij, het laatste nummer van dit uitstekende album. Het is fijn dat je daarna weer bij track één kunt beginnen, dit album verveelt nog lang niet.