Ann My Dice – Thorn (EP)

Ann My Dice is een jonge eigenzinnige band uit het westen van het land die  half januari met de EP Thorn het album To Start A Journey uit 2015 een vervolg geven. De drie composities op Thorn beiden een muzikaal inkijkje dat ik niet eerder kende. Natuurlijk wordt ook het kwartet van Ann My Dice beïnvloed door vele bands, maar de muzikale symbiose van die stijlen is naar mijn mening uniek te noemen.
Het is een combinatie van stijlen waarbij de diepe zware grunts en de wat retroachtige clean vocals een spanningsveld creëren die je pakt, maar je ook in een sort van verwarring en vervoering kan brengen.
Taylor, Write My Name is voor mij een mooie kennismaking met het geluid van Ann My Dice. Er gebeurt in zeven minuten heel veel. Drumritmes worden door oprichter en drummer Tim van Vliet mooi afwisselend neergezet, terwijl de grunts en de clean vocals het spel mooi meespelen. De intensiteit in de compositie is sterk aan verandering onderhevig maar Ann My Dice weet dit perfect in elkaar over te laten lopen zodat het een stabiele compositie oplevert die aanspreekt en de aandacht netjes weet vast te houden. De basis van Taylor, Write My Name blijft continu latent aanwezig wat voor een stuk herkenbaarheid zorgt. Naarmate de band in de compositie naar het einde toewerkt zetten ze nog even een soort van breakdown neer die netjes overloopt in Through The Rain dat toepasselijk met regengeluid begint. Het is de welbekende soort van stilte voor de storm die uitmondt in een geluid dat, vooral qua zang, doet denken aan de beginjaren van Metallica. Het samenspel van grunts, een heftige geseling van de bekkens en een sterk riffgeluid neemt je mee op het pad dat Ann My Dice is ingeslagen en voor je het weet is Through The Rain alweer afgelopen en dient de derde en laatste compositie, Whisper In The Dark, van de EP zich alweer aan. Een compositie waarvan de video enige tijd geleden al beschikbaar is gesteld.
Een compositie die gekenmerkt wordt door een old-school heavymetalriff en prettig tempo. Dit loopt over in een zwaar gruntstuk dat op zijn beurt in de refreinen wordt vervolgd met een versnelling en clean vocals die ergens teruggrijpen op de zang van The Beatles. Prettig is de sterke groove die ingezet wordt en met het subtiele gitaargeluid de aantrekkelijkheid bevordert.
Thorn is een EP die mij wel toevertrouwd is. De single Whisper In The Dark had mijn interesse gewekt en die interesse is alleen maar gegroeid met het beluisteren van deze EP. Ann My Dice zet een uniek geluid neer dat door de afwisseling in kracht en melodie zeer tot de verbeelding spreekt.