Ann My Guard – Moira

Ann My Guard heeft met Moira opnieuw een knap album uit en dat nog maar goed een jaar na het vorige. Muzikaal gaat het deze keer opnieuw in de richting van de symfonische gothic metal, maar dan zonder de gebruikelijke nadruk op de synths, al wordt er net zo goed geknipoogd naar heavy metal, folkmetal en moderne groovemetal als Trivium.
 
Wat vooral afwijkt van wat we in Nederland aan female-fronted symfometal maken (Within Temptation, Epica, …) zijn de serene, soms onderkoelde en zelfs ietwat steriele vocalen van zangeres Eszter Anna Baumann van deze Hongaarse band. Die geven dit album een sinistere twist in een reeks verhalen over doom en gloom, over de dood en het hiernamaals. Voorts wordt de mosterd eerder gehaald bij Evanescence dan bij Europese bands en mag het al eens agressief en duister klinken.
 
Ook de voor dit genre klassieke powerballads vind je op Moira, maar dan in een veel donkerder vorm dan wij ze kennen en niet zwanger van passie of gebroken harten. Dat vakkundig vermijden van platgetreden paden en dat flirten met de definities van het genre, dat op zich niet verloochend wordt, maakt van Moira een verfrissend hoogtepunt in het genre. Kopieën van Within Temptation, Delain en Epica hebben we al zat, blij dat er eens iets nieuws geserveerd wordt.
 
Ann My Guard heeft Moira reeds in Nederland met een minitournee van drie optredens in oktober. Hopelijk zien we deze Hongaren snel terug.