Deze intro heeft wat uitleg nodig. De bandnaam is het antwoord op het koortje uit Smooth Criminal van Michael Jackson, Annie are you okay?. De titel van het album verwijst naar een populaire mythe dat aan het eind van de 19e eeuw een dood meisje uit de Seine werd gehaald. Hoewel ze was verdronken was ze niet opgezet, maar had haar gezicht een raadselachtige glimlach. Deze glimlach is de titel van dit album. Het is het tweede album van de band, na het in eigen beheer uitgebrachte The Lucid Dreamer uit 2012. De samenstelling van de band is wat gewijzigd na de oprichting in 2009 en bestaat nu uit zanger Dave Grunewald, zanger/gitarist Christoph Wieczorek, gitarist Philipp Kretzschmar, bassist Norbert Rose en drummer Daniel Hermann. De cd opent met Carry Me Away, een tekst over een verloren liefde. Strakke melodielijnen onderbroken door rauwe agressieve zang. Het is een goede combinatie. Nummers als Snowblind en Panic Attack moeten zeker genoemd worden. Snowblind opent rustig om daarna via verschillende tempo wisselingen wat rauwer te worden. Er wordt zelfs een vrouwenstem toegevoegd, wat het zeker niet minder aangenaam maakt om naar te luisteren. Panic Attack is één brok pure agressie, de paniek is duidelijk voelbaar. Elf tracks lang kun je horen wat de band in huis heeft, en telkens valt de wisselwerking tussen beide zangstemmen in een positieve manier op.
De cd zit muzikaal sterk in elkaar, ook de teksten zijn doordacht en goed geschreven. Live heeft de band al laten zien dat ze het aan kan, het wachten is nu op de kans de band live te zien.
