Anthrophagus is een Belgische deathmetalband die al meer dan tien jaar aan de weg timmert. Zopas bracht deze band Anima In Decay uit, een album met tien hondsbrutale deathmetalhymnes. Dit is brutale death in de lijn van Suffocation, Dying Fetus en Sinister. Ook komen deze Vlamingen soms in de buurt van Fleshgod Apocalypse en Severe Torture.
De gitaristen en de bassist zijn met hun technische kunnen de sterren van dit album. De drumsound daarentegen valt wat tegen en het drummen is weinig creatief en met een overdaad aan blastbeats, maar dat is eigen aan het genre. Strak is het dan weer wel. De vocalen van zanger Glenn Leuckx zijn guturale grunts die weinig ruimte laten voor nuance of variatie, maar wel nog extra bijdragen aan het brutale en het agressieve.
Anima In Decay opent met Slaughterhouse Orgy, meteen één van de beste nummers van dit album. Het is snel en brutaal en heeft – meer dan de andere tracks – een logische opbouw en een stel goede riffs en hooks. Daarna volgen een paar tracks die niet echt een eigen gezicht hebben, maar eens over de helft volgt een trio songs die zeker de moeite lonen: Acrimonious Moonlight, Decimation By The Stone en Domestic Purification.
Aristocracide heeft een knappe intro, maar wordt daarna een beetje doorsnee. Het afsluitende Anthropophagous Manifestations is een leuk orgelpunt.
Schoonheidsprijzen zal Anthrophagus niet winnen met dit album, maar wie zijn deathmetal graag brutaal opgediend ziet, zal hier van smullen.
https://www.facebook.com/Anthrophagus/?fref=ts
Anthrophagus – Anima In Decay
250