Bij de oprichting nog een duo samenwerking tussen Duncan Patterson (ex-Anathema) en Mick Moss. Ooit pionierend om trihop invloeden te combineren met rockmuziek. Na het fantastische Planetary Confinement in 2005 brak de band tussen beide heren. Sinds die tijd (en de release van Leaving Eden in 2007) is Antimatter de band van Mick Moss. Zijn warme stem is sinds die tijd nog meer de dragende kracht geworden van de muziek. Muziek die steeds meer rockt en zelfs steeds meer vergeleken wordt met progressieve rock. Gezien de opbouw van de nummers terecht, maar met de vergelijking wordt Antimatter echter tekort gedaan. Black Market Enlightenment is een logisch vervolg op het sterke The Judas Table. Sterker nog, Black Market Enlightenment is (nog) beter dan de voorganger. Dat komt mede door het gebruik van minder voor de hand liggende instrumenten voor de rockscene. Denk aan saxofoon, fluit, maar ook Oosterse invloeden door het gebruik van Qamancha. Vergelijkingen met The Tea Party en Led Zeppelin duiken dan soms op. Luister bijvoorbeeld naar het imposante Existential of Between The Atoms. Black Market Enlightenment staat vol met parels. Goed opgebouwde, perfect en smaakvol uitgevoerde nummers. De band met Anathema is overigens nog steeds niet verbroken, want de prima productie is mede verzorgd door Daniel Cardoso. Het sfeervol inbrengen van een zangeres bij sommige nummers, zoals Mick vaker doet, helpt de diversiteit nog meer. Uiteindelijk is de conclusie dat dit weer een wereldplaat is. Dit album is zeker terug te vinden op verschillende jaarlijstjes…
Antimatter
Antimatter – Black Market Enlightenment
328
vorig bericht