Ruim op tijd arriveer ik op het levendige Leidseplein in Amsterdam. Het is een drukte van belang voor de ingang van de Melkweg, want de Finse cello-rockers van Apocalyptica staan straks voor een uitverkochte zaal te spelen. Wanneer de deuren openen is het een beetje chaotisch. De beveiligingsmensen leiden de rijen mensen in goede banen. Zo zijn er twee rijen, elk voor een zaal, waar mensen die een lidmaatschap hebben van de Melkweg en een toegangskaartje snel kunnen doorlopen. De rij waar mensen nog een lidmaatschapskaartje moeten halen gaat wat trager. Ik moet zelf ook bij de kassa zijn, en moet dus geduld hebben. Ook bij de garderobe is het ontzettend druk , en als ik eindelijk in de zaal ben is het voorprogramma al begonnen.
De Australische rockband Tracer heeft de eer de avond te openen. De driemansformatie vormt een energiek trio die het publiek goed weet op te warmen voor de hoofdact. De band klinkt als een ouderwetse hardrockband, doorspekt met moderne stonerrock, grunge- en americana elementen. De nummers klinken in ieder geval gevarieerd genoeg om de aandacht van het publiek vast te houden. Zanger/gitarist Michael Brown maakt zo nu en dan even een praatje met het publiek en zegt onder de indruk te zijn van de Nederlandse stroopwafels en bier en werkt tijdens hun set zelfs nog even een stroopwafel naar binnen. Het is feest, want bassist Jett Heysen-Hicks blijkt vandaag jarig te zijn en het publiek zingt hem toe met een hartverwarmende Happy Birthday.
Na een ombouwtijd van een half uurtje is het tijd voor Apocalyptica. De band heeft recent een nieuw album uit, getiteld Shadowmaker en het spreekt voor zich dat hier een aantal nummers live van wordt gespeeld. Er hangt een gigantische backdrop, welke gedurende de show wordt vervangen door video-images. De vaste bezetting van de band bestaat uit drie heren op cello, Eicca Toppinen, Paavo Lötjönen en Perttu Kivilaakso en drummer Mikko Sirén. Gedurende de jaren heen heeft de band vele diverse grote namen als gastvocalist aangetrokken en voor deze tour hebben ze zanger Franky Perez mee. Hij is o.a. bekend van Slash en Scars On Broadway en heeft een grote bijdrage geleverd aan het laatste album van Apocalyptica. Na een rustig intro komt de vaart er meteen in wanneer de set begint met het instrumentale Reign Of Fear van het nieuwe album. Wanneer de band toe is aan het derde nummer I’m Not Jesus maakt Franky zijn entree. Hij heeft een krachtige cleane rockstem met een emotionele ondertoon die een mooie toevoeging biedt aan het geheel. Na enkele nummers verdwijnt hij weer van het podium en de cellisten zetten de melodie van het Metallica nummer Enter Sandman in. Het zingen van de tekst wordt aan het publiek overgelaten. “Exit light, enter night!” klinkt luidkeels door de zaal. Apocalyptica is ooit begonnen met het spelen van Metallica-covers en covers van andere metalbands bij wijze van grap, maar aangezien ze hier erg grote successen mee boekten, werd dit toch wel serious business. Halverwege de set is het tijd om wat gas terug te nemen en worden er 3 stoelen voor de cellisten en een klein drumstel voor Mikko op het podium geplaatst. Het is nu even tijd voor een stukje intimiteit. Wanneer de zanger weer het podium op komt, grappen de bandleden dat het nu tijd is voor Hole In My Ass , maar natuurlijk bedoelen ze Hole In My Soul. Met name Perttu haalt zo nu en dan rare capriolen uit met zijn cello en gaat er ook nog eens bij liggen. Het ziet er allemaal erg vermakelijk uit, maar aan zijn cello is wel een beetje te zien dat deze nogal wat te verduren heeft gehad. Maar ach, hij doet het in ieder geval nog prima. Op een gegeven moment kleurt de backdrop rood-wit-blauw en zet de band het Wilhelmus in. Het publiek reageert uitzinnig en zingt het Nederlandse volkslied uit volle borst mee. Na een ADHD-versie van het klassieke Edvard Krieg stuk Hall Of The Mountain King komt de band terug voor twee toegiften. Met de tekst “I’m Coming Home” in het laatste nummer Dead Man’s Eyes beëindigt Apocalyptica op toepasselijke wijze hun zeer energieke optreden.
Setlist: Reign Of Fear – Grace – I’m Not Jesus – House Of Chains – Not Strong Enough – Enter Sandman – Inquisition – Bittersweet – Harmageddon – Hope – Riot Lights – Shadowmaker – Hole In My Soul – Ludwig (Requiem) – Refuse/Resist – Seek ’n Destroy – Hall Of The Mountain King – I Don’t Care – Dead Man’s Eyes
