Het nieuwe album heet Het Heelal Is Hier en start met een paar catchy tracks die perfect in lijn liggen met de successingles van Arbeid Adelt! (Lekker Westers, De Dag Dat Het Zonlicht Niet Meer Scheen, Johnny Sexpistool, …). Dat zijn dan Fris! Fris! Het Heelal Is Hier, Happy Is Gn Nls, Heren Praat Niet Zo en Pelikaan. Daarvan hebben Happy en Heren een springerig ritme dat door het toevoegen van saxofoon een elektronische ska-vibe krijgt. Vanthilt is op deze tracks helemaal in zijn element als nonsensikale punkdichter en muzikaal leunt dit dicht aan bij het oude werk.
Als Vanthilt op de volgende tracks vocaal wat gas terug neemt, en soms zelfs gaat mompelen, is het de muziek die alle aandacht krijgt, als een update van de synthwave. Interessant en veelal dansbaar, maar hier missen we dan toch die gekke Marcel. Arbeid Adelt! functioneert ondanks het onmiskenbare talent van iedereen die muzikaal meewerkte aan dit album enkel en alleen met de rare gedachtensprongen van de zanger. Dat is zowel een na- als een voordeel.
Als extraatjes zijn er nog drie remixen van album-tracks, een voor Arbeid Adelt! veel te brave cover van Bobbejaan Schoepen’s De Taal Van De Liefde en een remix van 50.000 Hi-Hat’s door Buscemi.
Dit album begint heel sterk, maar zakt al in voor we goed en wel halfweg zijn. Maar zelfs voor vier uitstekende tracks en zes gewoon degelijke is dit al de moeite van de comeback waard.