Met de adjectieven episch, prog en black in de rekensom kan je je vast al een beeld vormen van de gemiddelde lengte van de tracks. Liefst vier van de tien tracks duren langer dan 10 minuten. Wie de CD koopt, krijgt dan ook twee schijfjes. Het goede nieuws is dan weer dat bijna geen enkele van die lange tracks (aan echt korte tracks doen ze niet aan bij Archemoron) gaat vervelen. Wie het album liever in één keer uitzit zonder onderbreking, kan op YouTube luisteren.
In hun beste momenten halen deze Grieken het niveau van Immortal en Emperor. De power- en prog-elementen worden heel organisch in de blackmetal verwerkt, meestal zonder het tempo te breken. De hoofdmoot is blackmetal, van de raging black metal van pakweg Abduction en A Forest Of Stars tot het slepende midtempo-beuken van Bolt Thrower en Nifelheim. Enkel atmosferische blackmetal laten ze links liggen.
De hele band levert een topprestatie. Enkel de ster van zanger Aristomenes blinkt in verhouding niet zo hard als die van de rest van de band. Hij kan een stevig potje grunten, maar is daarin niet zo flexibel. Dat heb je natuurlijk wel vaker met grunten. Het is ook zeker niet dat hij een slechte prestatie neerzet.
Year Of The Harvester is een prima album waar zowel de diehard-blackmetalfan als de metal-liefhebber zonder oogkleppen een flinke kluif aan heeft. Archemoron is inmiddels gestart met de opnames van het vervolg. Daar kijk ik alvast naar uit.