Alhoewel de tekst op het bijgeleverde bijlage grappig bedoeld is (hoop ik), moet ik wel vaststellen dat hier de plank al behoorlijk mis wordt geslagen. Er staat ‘Army Rising is SURELY the best thing to come out of Ireland since…well, since ANYTHING.’ Je hoeft geen muziekkenner te zijn om op muzikaal vlak al een aantal artiesten op te noemen die deze band ruimschoots overtreffen zonder ook maar één noot te hebben gehoord van deze plaat ‘Impending Chaos.’ Helaas blijft het niet bij deze valse start.
De Ieren geven aan beinvloed te zijn door Pantera, Iron Maiden, Lamb Of God, Metallica, Megadeth en Parkway Drive. Stuk voor stuk klinkende namen die ook nog eens geheel verschillende stijlen spelen. Toch probeert Army Rising er één geheaal van te maken, iets wat in geen enkel nummer lukt. De nummers zitten erg rommelig in elkaar en de timing is in veel gevallen compleet verkeerd. Ze denken er goed aan te doen om veel tempowisselingen in de nummers te verwerken aar het pakt lang niet altijd goed uit.
De zong is vlak en blinkt niet in in creativiteit en originaliteit. Bovendien gaat de stem van zanger Noel na een aantal nummers behoorlijk irriteren. Net zoals de muziek. Dit is typisch een dertien-in-een-dozijnbandje die het van de grote leermeesters heeft afgekeken maar het daarna niet goed in de praktijk brengt. De drums, de zang, de riffs, de breakdowns, het is het allemaal net niet waardoor het geheel helemaal niets wordt. Zulke dingen zouden moeten bijdragen aan een nummer maar de nummers hebben geen structuur waardoor niets kan overtuigen.
Is er dan nog licht aan het einde van de tunnel? Zeker wel. Er zit af en toe best een prima te versmaden solo bij. Ook de riffs an sich zijn okay. Echter als de elementen verkeerd worden toegepast wordt het nooit wat. Ik zeg, zangles en oefenen. Blijven oefenen, jongens.
Army Rising – Impending Chaos
220
vorig bericht