Árstídir – Nivalis

In 2008 besloten Daniel Auðunsson, Gunnar Már Jakobsson en Ragnar Ólafsson dat zij een gemeenschappelijke voorliefde hadden voor harmonieën in zang die zich niet laten leiden door muzikale genres. En terwijl de IJslandse bank gesprongen was, werd Árstídir geboren. Een naam die vrij vertaald kan worden als ‘seizoenen’ en refereert aan de contrasterende weersinvloeden gedurende het jaar op het vulkanische eiland.
Hoewel de bandleden in het begin voornamelijk akoestische covers ten gehore brachten, kwam er in vlak na de oprichting van de band een ommekeer de compositie Sunday Morning plots een hit werd in eigen land. Het debuutalbum Árstídir werd uitgebracht en een tour werd voorbereid op het moment dat de IJslandse vulkaan het spontaan op zijn heupen kreeg en het vliegverkeer enige tijd wist te ontregelen.
Sindsdien is het hard gegaan voor Árstídir. Samenwerkingen met Pain Of Salvation en Anneke van Giersbergen, een fikse YouTubehit en twee albums later komen de IJslanders met het prachtige Nivalis. Binnen een melancholische setting in de dertien composities pakt Árstídir je beet en omhult je in een zachte muzikale deken.
Die muzikale deken heeft diverse tinten. Geregeld moet ik denken aan bands als Lion Shephers, Lunatic Soul of Riverside. While This Way opent het album sterk in deze setting, maar Árstídir doet dit wel met een eigen twist. De subtiele muziekbeleving in deze composities krijgt meer pit met een Massive Attack-achtige beat. Binnen de melancholische atmosfeer is er een klein plaatsje voor deze lekkere beat die onopvallend zijn ding doet. De melodie zelf is meeslepend en het gebruik van de viool biedt een rijke aanvulling op het mooie geluid. Melancholiek zoals Riverside dat speelt, viert echter ook hoogtij in Muter m Wasting Time. De prachtige zang combineert mooi met de fragiele muzikale setting.
De vocale harmonieën die de basis zijn voor de samenwerking tussen de drie heren krijgt meer vorm in composities waarin Simon & Garfunkel en Venice van invloed zijn. Luister hiervoor naar Conviction en Passion. Heerlijk hoe Árstídir sfeer weet neer te zetten, hoe ze een atmosfeer weten te schilderen waarbij de horizon je rustgevend toelacht en rust brengt. Like Snow is hierbij een sfeerbeleving om u tegen te zeggen. De zang en orkestrale ondersteuning liggen breekbaar aan de oppervlakte en drijven op een minimaal gitaargeluid. Een marsritme verderop in de compositie verandert de sfeer enigszins. Maar ook Circus, het in de eigen taal gezongen Þar sem enginn fer (sjálfviljugur), Entangled en In The Wake Of You bieden je de uitdaging om je te verliezen in het geluid van Árstídir.
Nivalis is een heel mooi album waarin emotie, sfeer en melancholiek sterk aanwezig zijn. Binnen de stal van Season Of Mist is Árstídir ergens een heel opvallende band. Feit is wel dat deze IJslanders weten hoe ze een snaar weten te raken. Letterlijk en figuurlijk.