As Diabatz – Nightmares In Red

Nightmares In Red van de Braziliaanse psychobillyband As Diabatz kwam reeds vorig jaar uit. Het zou wel eens de zwanenzang kunnen zijn van dit all-female trio, dat bij de release verspreid woonde over Brazilië, België en Duitsland. Bij één van de shows voor de promotie van dit album werd drumster Clau Sweet Zombie naar eigen zeggen aangevallen door de zanger van een andere psychobillyband. Het was voldoende voor Clau om de hele psychobilly-scene en dus ook haar band op te geven. De twee resterende leden lijken – afgaand op de facebook-pagina van de band – eveneens de handdoek in de ring te willen gooien.
Als meidenband zijn ze een welkome uitzondering in een toch door mannen gedomineerd genre als de psychobilly, het horror-broertje van de rockabilly. Afgaand op de twee albums die ze uitbrachten bij het Belgische label Drunkabilly Records, behoren ze overigens tot de top in hun genre. Nightmares In Red kan zonder blozen zijn plaats opeisen naast het recente werk van pakweg de HorrorPops, Demented Are Go, Mad Sin of Batmobile.
Zangeres/gitariste Baby Rebbel heeft de hoofdrol op dit album. Met haar elegante, onderkoelde stem geeft ze de lyrics over dood, gevaar, moord en mishandeling nog net dat extra zetje. Als ze op het einde van openingstrack My Nightmares In Red vraagt om haar uit haar dromen te redden, hang je al aan haar lippen en hoeft ze eigenlijk maar met haar vingers te knippen. Hetzelfde verhaal bij Full-Tilt Boogie, waarin Baby Rebbel in de rol kruipt van een vrouw die haar partner vermoordt. Alleen al de manier waarop ze het verhaal zingt, zorgt dat je meer sympathie hebt voor de moordenares dan voor het slachtoffer. Laat dit door een man zingen en je hebt meteen een heel andere vibe. Knap hoe zij daar zo mee weg komt.
Maar As Diabatz is geen one-woman-show. Bassiste Killer Klaw legt strakke ritmes met haar dubbele bas, maar af en toe wisselt ze die af met glooiende, ronde, vrouwelijke baslijnen. Bas en drum komen heel mooi tot hun recht op het instrumentale Death Lurks On The Race Track. De cover van Havana Affair van de Ramones is leuk maar niet essentieel, eerder een kers op de taart.
Dit trio laat nergens steken vallen. Het niveau van dit album ligt zo hoog dat het vast ook wel menige niet-psychobily-liefhebbers kan bekoren. Fans van punk, garage-rock en zelfs metal zullen deze Nightmare In Red zeker weten te smaken.