Een split-album van twee bands uit het stoner-segment; Astroid Witch en Greenseeker. De één ben ik groot liefhebber van en de ander ken ik (nog) niet, dus dit kan erg interessant worden.
Een viertal tracks is er te ontdekken van de voor mij nieuwe band. Astroid Witch bouwt vanuit psychedelische onderwatertafereeltjes mooi gelaagd op naar een spacey, zwaar ingevlochten tapijt van drum, bas, gitaar keyboard en heel ver weg in de mix een onverstaanbaar echoënde stem. Dit geheel aanhorend, kan ik als goedbedoelende amateurmuzikant, vaak nieuwsgierig worden naar de gebruikte effecten; dat is nu ook weer zo. Het meeste zal net als wapenbroeder Acid Mother Temple, uit het keyboard komen, maar ook de gitaar moet wel een behoorlijk arsenaal aan trapbakkies ter beschikking hebben. Opvallend zijn trouwens ook (als je goed luistert) de knappe baslijnen die me bij vlagen aan Chris Kosnik (Atomic Bitchwax) doen denken en de vaak bijna “ronddraaiende” Ginger Baker-achtige drums. De vier hier gepresenteerde, beslist boeiende nummers maken me in ieder geval heel nieuwgierig naar een volledig album.
Greenseeker kende ik reeds van hun debuutalbum The Wish, dat ook zijn draaiuurtjes al gemaakt heeft bij mij thuis. Ook deze keer weer van die absoluut ontwapenende muziek waar je compleet in meegesleurd kan worden als luisteraar (en als muzikant ook, weet ik uit ervaring), met de voeten stevig in de vroege zeventigerjaren. Denk hierbij aan een mix van Black Sabbath, Jefferson Airplane, Blue Cheer en Uriah Heep in een iets meer hedendaags, licht-psychedelisch jasje. De gemiddelde lengte van de nummers van hun debuut had al verraden dat deze band wel van een potje jammen houdt, en dit tweetal nummers van ruim negen en bijna dertien minuten bevestigen dat nog eens.
Soms kan het heerlijk wringen in een gitaarsolo, of het samenspel tussen gitaar en bas, maar dat versterkt in dit geval alleen maar de expressie van de betreffende passage. Je zou op een vreemde manier een vergelijking met sommige live stukken van Neil Young of Kevin Coyne kunnen maken; eigenlijk klopt het misschien niet helemaal, maar het draagt zeker bij aan een stuk spanning of gevoel. Dit is weer 2 lekkere lange nummers voortdrijven op de ietwat gemoderniseerde seventies golven van heavy rock met een tikkeltje gefreakte psychedelica, die afwisselend beuken, kabbelen, wervelen, en van alles er tussenin.