Attila – Echoes Of Extermination

Onlangs verscheen Echoes Of Extermination van Attila, met opnamen uit de dagen van de New Wave Of British Heavy Metal. Of in dit geval: New Wave Of Amerfoortse Heavy Metal.
In die dagen waren de faciliteiten niet denderend, maar eerlijk gezegd waren sommige bands en labels wel erg snel tevreden met het geluid. Luister maar eens naar de eerste Saxon-albums. Een aantal klassieke songs, geweldige band, maar dat geluid…huuuh!
Moshover Records heeft de afgelopen jaren het oude materiaal van Attila opnieuw uitgebracht, maar niet zonder zich eerst te bekommeren om het geluid. Het resultaat mag er zijn, zo ook op de nieuwste release op vinyl, Echoes Of Extermination. Een release met negen tracks, waarvan een deel al bekend was. Vier jaar geleden werd onder de naam Weapons of Extermination 1985-1988 een tweetal EP’s opnieuw uitgebracht, Weapons Of Extermination uit 1986 en Violent Streets uit 1988. Op deze release zijn diezelfde vier tracks van Weapons of Extermination aangevuld met vijf tracks van een demo uit 1984.
Attila is een metallegende van eigen bodem. Bassist Arjen Michels, drummer Ton Holtewes en zanger, gitarist en songwriter Herbie Vandeloo dreigden in de jaren tachtig zowaar internationaal door te breken. Het kwam er door allerlei oorzaken niet van en de decennia daarna speelden ze alleen in hun oefenruimte zonder zelfs maar op te treden. Tot ze in 2016 tot een comeback werden verleid, eerst onder de naam H.A.T. en daarna weer als Attila.
Moshover Records legde zich daarna toe op het opknappen en rereleasen van dat materiaal uit de jaren tachtig. Attila was toen en is nu niet van het bijschaven van alle rauwe randjes, maar het oppoetsen van die opnamen maakt echt een verschil. Het gebodene moet je vooral aanmerken als powermetal met een stevige basis in de blues, met uitstapjes naar Maiden-achtige galopmetal.
Holtewes is een strakke drummer die de tempowisselingen in de gaten houdt, terwijl Michels’ gevarieerde baslijnen dan weer met de gitaarlijn meegaan en dan weer een heel eigen route volgen. Daaroverheen komt het riffy gitaarwerk van Vandeloo, tot hij het tijd vindt voor een solo en Michels zorgt dat de melodie doorgaat. De zang van Vandeloo is tot op de dag van vandaag een acquired taste, maar past wel bij wat onmiskenbaar uit de jaren tachtig komt.
Van de vijf tracks van de demo zijn er als ik het goed heb drie helemaal nieuw: Combat City, zo’n galopmetaltrack, het mid-tempo Red Dragon en Fulco’s Torment, een heerlijke instrumental waarop Vandeloo zijn technische kunnen etaleerde in zijn Eruptionmomentje. Waar sommige bands uit de jaren tachtig achteraf toch wel heel matig waren, daar kom je bij Attila steeds weer tot de conclusie dat ze iets in hun mars hadden en hebben. Dan is het toch fijn dat er een nichelabel is dat zich over zulke opnamen ontfermt.
Het limited vinyl is te krijgen via de Discogs-pagina van Moshover Records en bij de betere platenzaken.

Attila Facebookpagina