Attila – Guilty Pleasure

In 2013 brak Attila door met het album About that life. Na een fantastische zomer te hebben gehad, waarin ze onder meer op het hoofdpodium van de Vans Warped Tour stonden, zijn de heren alweer terug met een nieuw album, getiteld Guilty Pleasure. De vrolijkheid verdween toen gitarist Nate Salameh begin oktober besloot te stoppen met Attila om zich te richten op een ander project. Desondanks gaat Attila door en stoppen we Guilty Pleasure maar eens in de cd speler. Volume op max en start de cd.
Starten doet Attila met Pizza, Seks & Trolls. Het nummer heeft een lekkere groove en daarnaast hoor je goed dat zanger Chris ‘’Fronz‘’ Fronzak verschillende stijlen beheerst. De man kan naast een goed staaltje rappen, ook fenomenaal grunten. De groove is in metalcore nummers een belangrijk onderdeel. Dit hoor je terug in de nummers Hate Me en Guilty Pleasure. Wat meteen opvalt, zijn de titels van de nummers op het album van Attila. Sommigen horen bij het party imago van Attila, denk aan Dirty Dirty en het eerder genoemde Guilty Pleasure. Anderen zijn weer meer gefocust op zaken die in het dagelijks leven kunnen gebeuren. Fake Friends, Rebel en Break My Addiction zijn hier goede voorbeelden van. Hardere nummers zoals Proving Grounds en The Cure zijn voor mij de favorieten. Zeker Proving Grounds is een muur van geluid die over je heen komt. Het begin op de toms is slim bedacht en geeft gelijk een sterk begin van het nummer, waarna je terecht komt in een soort storm aan metalcoreriffs. Echt een fantastisch nummer. Ontzettend goed is het ineenlopen van de twee nummers I Am Satan en Break My Addiction. I Am Satan is een intro waarin je al goed de riff hoort opkomen. Als het overloopt in Break My Addiction hoor je de klasse van Attilla. Echt alles is goed, van de zang/grunts tot aan de riffs. Metalcore op zijn best.
Attila heeft met Guilty Pleasure in mijn ogen een gouden plaat verdiend. Ik vind het jammer dat de cd altijd zo snel afgelopen is. Met voltreffers als Proving Grounds, The Cure en Guilty Pleasure is het weer eens genieten van goede metalcore. We kijken nu alweer uit naar de volgende cd, maar vooralsnog is het puur genieten van Guilty Pleasure.