Avi Rosenfeld & Marco Buono – Sad Wings

De Israëlische gitarist Avi Rosenfeld kreeg ik voor het eerst in beeld met een release uit de serie Very Heepy Very Purple. Uit die serie is inmiddels deel acht(!) verschenen, dus zijn grootste invloeden zijn daarmee wel duidelijk.
Maar daar blijft het niet bij, want amper een maand voor Very Heepy Very Purple VIII verscheen Sad Wings, zijn derde samenwerking met de Duitse zanger Marco Buono. Sinds 2006 staat de teller bij Rosenfeld nu al op 39(!) albums en ze zijn allemaal digitaal te krijgen via Bandcamp.
Zoals gezegd is Rosenfeld zelf gitarist en schakelt hij allerlei muzikanten in voor de rest. Marco Buono is als enige op alle andere tracks te horen. Hij heeft een licht accent, maar het merendeel van de Duitse zangers zou ervoor tekenen, dus het stoort zeker niet. Belangrijker is dat hij een krachtige stem heeft zonder voortdurend in uithalen te vervallen. Integendeel, ondanks een flink bereik blijft hij écht zingen en blijkt hij ook in expressieve zin een flink bereik te hebben.
Gezien het tempo van de releases vermoed ik dat Rosenfeld met heel veel materiaal tegelijk bezig is en van tijd tot tijd wat van de afgeronde tracks in een prettige volgorde bij elkaar zet voor een release. Zodoende zijn er hier op tien tracks ruim meer dan twintig muzikanten te horen.
Het grootste talent van Rosenfeld moet het componeren van degelijke songs zijn, want ondanks het moordende tempo dat hij hanteert kun je niet zeggen dat er ook allerlei afdankertjes tussen staan. De songs hebben stuk voor stuk kop en staart. Wel is het wat minder stijlvast dan je zou verwachten uit de reeks Very Heepy Very Purple-releases. Running To The Station lijkt op Jon Lord With The Hoochie Coochie Men: door toetsen gedomineerde blues tegen stevig tegen de rock aanschuurt. Er zitten echte classic-rocktracks tussen (Sooner Or Later bijvoorbeeld) en Sad Wings Of Destiny en Thinking Loud zou je als rockballads kunnen omschrijven. De poprocker Gotta Feel Alright kent daarentegen zelfs een trompetsolo, op My Precious Girl is een pedal steel te horen en in weerwil van de titel is Sentimental Blues een heel poppy track.
Zo nu en dan hoor je het tempo in de productie er wel wat aan af. Het eerder genoemde Gotta Feel Alright heeft bijvoorbeeld een wat mager drumgeluid en zo zijn er nog wat details niet altijd helemaal top. Toch is de conclusie over het geheel beslist positief. Rosenfeld is echt een begenadigd songwriter en weet ook de goede muzikanten te vinden, Marco Buono in het bijzonder. Die naam ga ik niet meer vergeten.
Via Bandcamp zijn alle releases, dus ook deze, als ‘name your price’ te krijgen. Betaal er een bedragje voor als je het kunt missen, want je krijgt met Sad Wings gewoon een prima album.

Avi Rosenfeld op Bandcamp