Axel Rudi Pell – Into The Storm

Twee jaar na Circle Of The Oath komt Axel Rudi Pell met zijn vijftiende studiocd Into The Storm. Kwaliteit staat altijd voorop bij Axel die verantwoordelijk is voor de composities en zijn invloeden zijn overduidelijk te vinden in de late jaren zeventig met Rainbow bovenaan de lijst. Op Into The Storm is het niet anders en ik moet zeggen dat Axel Rudi Pell zichzelf minstens overtroffen heeft met deze cd.
Melodie staat in elk nummer centraal en varieert in snel(lere) en langzame(re) nummers met als klap op de vuurpijl het titelnummer dat ruim tien minuten duurt. De line-up wordt nog altijd gevormd door Volker Krawczak (bas), Ferdy Doernberg (keyboards) en de geweldige zanger Johnny Gioeli die qua intensiteit en gevoel dicht bij het geluid van Ronnie James Dio komt. Maar de wegen met drummer Mike Terrana zijn gescheiden en niemand minder dan Bobby Rondinelli zit achter de drumkit. Op de cd kun je je oude hart ophalen en flink headbangen in de uptempo nummers Tower Of Lies en Burning Chains. Wat rustiger, maar zeker zo aanstekelijk en geschikt voor een groot publiek zijn Long Way To Go en High Above. Het tempo is prettig, de melodielijn ligt goed in het gehoor en de teksten zing je in no-time luidkeels mee. Dat Black Sabbath van invloed is, hoor je zeker goed in Touching Heaven. Het tempo ligt laag, het gitaargeluid is op de achtergrond stevig en laag aanwezig. Rest me nog om te vertellen dat When Truth Hurts een meesterlijke ballad is en dat het fraaie Hey Hey My My van Neil Young in een rockjasje is gestoken. Slot- en titelnummer Into The Storm sluit de rij en dat is genieten. In de reis op zoek naar nieuwe werelden begin Axel Rudi Pell met een oosters geluid, de gitaar ‘rifft’ er langzaam in en het geheel wordt opgebouwd tot een melodramatische compositie dat zich langzaam vooruit ploegt en de oosterse geluiden regelmatig terug laat komen. In het nummer is er tevens genoeg ruimte voor een lekkere solo van Axel en met de wind in de zeilen eindigt de reis.
Into The Storm is een heerlijk cd waarmee Axel Rudi Pell de vijfentwintigste verjaardag van de band in stijl kan én mag vieren. Voor die ouwe hardrockers is het verplichte kost. Voor een ieder ander zeker een aanrader.