Busk en Eriksen zijn de zangers en gitaristen en Sjøstrøm is de drummer van dienst. Alledrie hebben ze al ruimschoots hun sporen verdiend in de blues. Bovendien zijn hebben ze zelf geruime tijd in de Verenigde Staten doorgebracht, op zoek naar de roots van de blues. Dat is wel duidelijk als je naar Hustle & Flow luistert, want het klinkt eerder naar het zuiden van de VS dan naar Noorse fjorden.
Het betreft op Hustle & Flow deels eigen songs en deels covers, maar als je de covers niet al kent lijkt het me sterk dat je het verschil hoort. De covers zijn de traditional St. James Infirmary en een aantal relatief jonge bluestracks, waarvan R.L. Burnside’s Going Down South de oudste is. De ene keer is het ontspannen en bijna soulful (I Love You), de andere keer wordt ondanks de beperkte instrumentatie alles uit de kast getrokken om een lekker bak herrie te produceren, zoals in de garageblues van Going Down South, de rockabilly van Oh Louise en het eh… voortstomende Evil Train. A Lil’ Dab’ll Do Ya laat zien dat ze het vakmanschap ook nog kunnen combineren met humor. Deze song gaat namelijk over Brylcreem, de haarpommade die bijna verplicht was voor mannen die hip wilden zijn in de jaren vijftig. De track is doorspekt met – waarschijnlijk verzonnen – reclamezinnetjes.
Het is vooral dat vakmanschap dat opvalt. Van swampblues tot rockabilly en garageblues, met heldere ingetogen gitaren of juist met knorrende en grommende gitaren, rustig of wild, ze weten iedere keer de balans tussen basic en afgewerkt te vinden. Het oefenruimtegevoel, zeg maar. Maar dan een oefenruimte waar je als luisteraar heel graag óók zou willen zitten.
Back Porch Republic op Facebook