Beaten To Death – Sunrise Over Rigor Mortis

Noorwegen heeft zichzelf nadrukkelijk gevestigd als een vooraanstaand metalland, vooral dankzij de duistere klanken van Black Metal. Desondanks herbergt het land ook andere bands en werd ik door de Noren van Beaten To Death geïntroduceerd in het Grindcore-genre. Hun vierde langspeler Agronomicon is hier vaak afgespeeld en heeft mij kennis laten maken met dit extreme genre. De laatste jaren verloor ik ze uit het oog, maar met de aankondiging van Sunrise Over Rigor Mortis ben ik klaar om oude tijden te doen herleven.

Niet ongebruikelijk voor het genre en al zeker niet voor deze band in kwestie, is de speelduur van slechts een kleine twintig minuten, verspreid over negen verschillende composities. Het album kenmerkt zich door prominente baslijnen, snelle en doffe drums en uiterst agressieve vocalen. De instrumentaties vertonen continue wisselingen, interessante riffs en zelfs progressieve elementen. Dat Anders een begaafde vocalist is, blijkt al snel uit zijn vocale bereik, maar op My Hair Will Be Long Until Death komt tevens zijn indrukwekkende snelheid waarmee hij de woorden uit zijn keel perst, naar voren.

De Avant-Garde passages, hoorbaar op bijvoorbeeld Mosh For Mika (Waddle Waddle), zorgen ervoor dat de muziek van Beaten To Death interessant blijft en geen seconde verveelt. De chaos is trouw aan het genre, terwijl de zuivere zang voor een verrassende wending zorgt. Deze zang is echter naadloos geïntegreerd en wordt vakkundig afgewisseld met blastbeats en dreunende baspartijen. Dankzij de dubbele gitaar presenteert dit ensemble zich zowel melodieus als energiek, waarvan We’re Not Gonna Make It het perfecte voorbeeld is. Afsluiter Ormer Til Tarmer, Maane På Hodet bevat alle elementen van deze plaat in één enkele track en dient als een perfecte samenvatting en tevens hoogtepunt.

Dit kwintet is uniek in zijn soort, terwijl het toch trouw blijft aan het genre. De opnames zijn namelijk live zonder bewerkingen en dus ieder foutje in de opnames zijn ook op plaat hoorbaar. De zesde langspeler is wederom een succes, waarbij kort maar krachtig een goede samenvatting is. Beaten To Death levert een diverse plaat af die boeiend is van begin tot eind.

Related posts

Simone Simons – Vermillion

Tenuem – Singraven

Black Djangos – Circus of Insanity