Home Album review Beenkerver – De Rode Weduwe

Beenkerver – De Rode Weduwe

door Gerhans Meulenbeld
1,3K views 3 minuten leestijd

Soloproject Beenkerver is een redelijk nieuwe naam in het Nederlandse metaldomein. Toch ligt met De Rode Weduwe alweer het derde wapenfeit sinds 2022 op tafel. Met Debuutalbum Ontaard en de sterke E.P. Twee Wolven nog vers in het geheugen begin ik vol verwachting aan deze nieuwe schijf. 

Een ijzige en plotselinge krijs van een dame in nood trapt de plaat af. Direct zit ik met hartslag honderdtachtig en gespitste oren van schrik rechtop. Het album begint met het titelnummer en maakt duidelijk waar het allemaal om te doen is. Heerlijke atmosferische en puntige black metal is het devies, waarmee Niels Riethorst, het brein achter Beenkerver, de sterke lijn van voorgaand werk direct doorzet. Het nummer raast als een ijzige wind door de speakers, waarbij een paar stevig stampende zware sloopriffs tussen het typische black metal geweld de aandacht opeisen. 

Vervolg Breng Mij Haar Hoofd zet vervolgens een heerlijk macabere sfeer neer. De melodielijnen, het lagere tempo en de gedragen screams ademen naargeestigheid uit. Een meeslepende, doomy track die even een andere kant van Beenkerver laat horen. De plaat vertelt het verhaal van Sophia, de rode weduwe. Een door Riethorst geschreven verschrikkelijke legende vol misbruik, hekserij, wraak en spijt. De mistroostigheid van de melodielijnen zetten dit alles zeker kracht bij. 

Vel Over Been voelt na de kalmere voorganger direct 6 versnellingen sneller. Een hele vette Dark Funeral aandoende riff wordt vergezeld door beestachtig goed drumwerk. De blasts voelen furieus en hebben genoeg variatie om niet te vervelen. Sowieso klinkt dit nummer ontzettend getergd, waarbij de vocalen nog een schepje agressie bovenop het geheel leggen. Een van de hoogtepunten van het album. 

Tweede hoogtepunt is Vergane Rozen. Deze track grijpt qua tempo terug naar het tweede nummer en doet het dus iets rustiger aan. De werkelijk geweldige en smaakvolle vrouwelijke vocalen geven een melancholische maar wonderschone twist aan het nummer. Ondanks de speelduur van ruim zeven minuten houdt het nummer de aandacht moeiteloos vast. Een heerlijk nummer om bij weg te dromen, of om je volledig te verliezen in het machtige artwork van de Belgische tekentovenaar Bram Bruyneel die de hoes versiert.

De productie van de plaat is ook precies goed; hier is duidelijk tijd en moeite in gestoken. Het geheel klinkt vol, ‘in your face’ en redelijk modern, maar de sfeer grijpt toch overduidelijk terug naar de jaren ‘90. Dit is duidelijk te horen in Haar Wraak Is Prachtig en Oktober; nummers die op volle sterkte doorrammen en de compromisloze black metal laten horen waar Beenkerver ondertussen al een aardige naam mee heeft opgebouwd. 

De plaat sluit af met De Biecht Van Een Blinde. Riethorst lijkt duidelijk met een knaller te willen eindigen. De riffs, het drumwerk, de imponerende vocals, de hard-zacht dynamiek en de nare dameslach aan het eind; dit nummer klopt van kop tot staart. Een passend einde aan alweer een bijzonder sterke black metal plaat van Nederlandse bodem. Mogen we met zoveel zwartgeblakerd kwaliteitsmetaal al eens praten over een heuse oranje black metal revival? Zo ja, dan is Beenkerver zonder twijfel een van de kartrekkers! 

Kijk ook eens naar