Bassist/zanger Dylan Desmond en drummer/zanger van de doom band Bell Witch betrokken voor dit album gitarist/zanger Erik Moggridge van Aerial Ruin bij de totstandkoming. Moggridge had op het vorige album van Bell Witch al voor de vocalen gezorgd, nu is hij deel van het project. Het resultaat mag er absoluut zijn, vijf lange, zware en sferische nummers.
Her schrijfwerk voor het album was al in 2018 gestart, het samen aan hetzelfde materiaal werken kwam in 2019 op gang. In eerste instantie was de insteek om een split-record te maken waarbij de bands nummers van de ander zou gaan coveren. Na de toer om het album Mirror Reaper te promoten, werden de nummers afgemaakt en doken de muzikanten de studio in.
Als voorbeelden voor het album werden Kveldssanger van Ulver en Nightfall van Candlemass genoemd. Toch was de echte aanjager het nummer Rows (Of Endless Waves) van Bell Witch, dat tevens het eerste nummer was waar Moggridge voor het eerst de vocalen voor Bell Witch deed.
De nummers op het nieuwe album klinken desolaat en mystiek doorspekt met lithurgische zang en een minimale muzikale begeleiding. De vijf nummers duren samen langer dan een uur, het afsluitende The Unbodied Air duurt langer dan negentien minuten. Openingsnummer The Bastard Wind duurt ook langer dan een kwartier. De teksten van de nummers gaan over leven en dood, gezien vanuit verschillende hoeken. Trage melodie lijnen en een daaraan aangepaste zanglijn vormen een mooi en donker geheel zonder echt onheilspellend te worden.
Voor de toekomst liggen er plannen om te gaan toeren en er komt een vervolg aan de samenwerking om een volume 2 uit te brengen. Maar voorlopig kunnen we genieten van de sferische nummers op dit album.