Berserkers – Lock & Load

Berserkers waren Noorse strijders. Sommige Vikingen kwamen tot Gallië, zoals te lezen is in Asterix En De Noormannen, maar de Berserkers zijn blijkbaar nog een stukkie zuidelijker verder gekomen, namelijk tot Bordeaux. Ergens gedurende de reis van het eerste album Whiskey & Leather naar dit tweede album Lock & Load is er een gitarist overboord geslagen, maar de vier resterende heren varen stug door.
Nou vooruit, nog één foute grap dan. Nee, de Berserkers doen niet aan aan Vikingmetal. Ongecompliceerde hardrock, dat is het wel. Daarbij is wel een duidelijk verschil met het vorige album. Was dat nog een soort Motörhead-recht-zo-die-gaat-rock, de rol van de tweede gitaar is overgenomen door de toetsen van Val en dat maakt een flink verschil. Ze klinken nu een beetje als de wilde neefjes van Uriah Heep. Zowel Uriah Heep als Motörhead staan hier regelmatig op, dus een echte voorkeur heb ik niet. In het geval van Berserkers vind ik het echter een verbetering.
Opener “Outlaw” schiet stevig uit de startblokken. Up-tempo, hakkende riffs en een meebrulrefrein. Naast twee gitaarsolo’s zit er zelfs een korte keyboardsolo in “Outlaw”. Waar het op Whiskey & Leather allemaal nogal ongepolijst was, is het hier door strakker spel en strakkere productie eigenlijk minstens zo leuk. Het is inderdaad een tandje minder heftig. Toch zou je ze geen recht doen wanneer je zou beweren dat het gladgestreken is. De individuele instrumenten zijn prima te volgen en de toetsen (voornamelijk orgel) zijn prominent, maar liggen er zeker niet als een verstikkende deken overheen.
Een groot verschil maakt ook de zang van zanger/bassist Julius. Als je het verschil hoort met het vorige album, krijg je het idee dat hij flink wat zanglessen heeft gehad. Een Ronnie James Dio is hij nog steeds niet, maar hij heeft een inmiddels soepele stem en zingt met veel meer overtuiging.
De songs zullen de wereld niet in vuur en vlam zetten, maar het zijn wel stuk voor stuk prima melodieuze rockers. Van nummers van een minuutje of drie, vier, met steevast een lekkere gitaarsolo, ga je natuurlijk ook geen epische zesdelige mini-opera’s maken. Dat hoeft ook niet. Tracks als “Outlaw”, “Vampire Lady” en “The Foolish Man” laten prima horen dat je met een goede melodie en ruimte voor intelligent samenspel ook een heel eind komt. Alleen de afsluiter, met de fraaie titel “Hangöverhead” (ja, met heavy metal-umlaut) is met dik zeven minuten flink langer.
Berserkers weet negen tracks en veertig minuten lang de aandacht prima vast te houden. Dat dat gepaard gaat met een stijlwisseling, daar hoeven we in dit geval niet rouwig om te zijn. Lock & Load is gewoon een fijne plaat.

Berserkers website