Het is direct duidelijk dat de organisatoren goed hebben geluisterd naar de feedback op voorgaande editie. Zo zijn er op de camping vele zaken verbeterd, is de indeling van het terrein door het verplaatsen van podia en bars er flink op vooruit gegaan en is het food concept een stuk uitgebreider. Echter leiden lang niet alle vernieuwingen tot een halleluja gevoel. Het vooraf sceptisch ontvangen betaalsysteem functioneert, maar gooit geen hoge ogen bij de bezoeker. Voornamelijk het niet kunnen zien wat men nog voor saldo heeft zorgt voor irritatie en oponthoud. Meer dan eens werd een bestelling afgeslagen dankzij te weinig saldo. Iets waar de exorbitante drankprijzen (€2,60 per pilsje en €6,25 voor een mix drankje) niet bepaald aan meehielpen. Daarnaast leek podium 5 overbodig. Muzikaal gezien zeker niet, maar de bezoekers leken de tent lastig te kunnen vinden. Meermalen stond het slechts halfvol. Iets wat absoluut niet aan de optredende bands lag.
Vrijdag
Interpol
Het is inmiddels lang geleden dat Interpol op Nederlandse bodem een show heeft verzorgt. Dit wordt eens temeer duidelijk door de uitpuilende tent van TWO. Het binnenkort te verschijnen album El Pintor laat men grotendeels links liggen, en er wordt voornamelijk gefocust op het oude werk. Hoewel er een bijzonder strakke set neer wordt gezet is het publiek niet overtuigd en lijkt de verveling al snel toe te slaan. Ook de wat makke podium presentatie doet hier niet veel aan af. Hitjes als PDA en Slow Hands weten nog enigszins te bekoren, maar kan het geheel niet redden.
Pixies
De comeback van Pixies is de afgelopen jaren niet onbesproken gebleven. Het onlangs uitgebrachte Indie Cindy kon lang niet overal op positief commentaar rekenen en ook werd menig optreden van de legendarische band uit Boston afgedaan als zwak en inspiratieloos. Een gok voor Best Kept Secret om de heren en dame als headliner te programmeren. Maar oh wat pakt die gok goed uit. Met een overtuigende set vol van oud materiaal staat het publiek binnen no time mee te schreeuwen. De slimme opbouw en sterke afwisseling tussen uptempo punk en wat tragere indie laat zich met gemak ruim 60 minuten boeien.
Zaterdag
Girl Band
Met nog geen enkele officiele release uit het alternatieve circuit succesvol bestormen is niet iedere band weggelegd. Girl Band wel. Met onder andere het hypnotiserende You’re a Dog en de sterke cover van techno nummer Why They Hide Their Bodies Under the Garage, hebben de vier heren al een grote schare fans opgebouwd. Live komen de nummers uitstekend uit de verf. Aangevoerd door eenvoudige en opzwepende drums weet de zanger met z’n monotone stem het publiek al snel op te pikken. De uitschietende gitaar en bas riffs zorgen ervoor dat het geheel niet inzakt. Zeker met het donkere licht werkt het geheel behoorlijk hypnotiserend. Helaas blijkt de repetitieve muziek geen volle 30 minuten te kunnen boeien, en wordt het al snel veel van hetzelfde. Te hopen is dat de heren met het 1e album diverser uitpakken. Alle kwaliteiten zijn in ieder geval ruimschoot aanwezig.
Traams
Traams staat er vervolgens een stuk levendiger bij. Noemenswaardig zijn de danspasjes van bassist, welke letterlijk geen drie seconden heeft stilgestaan. Energiek, opzwepend en muzikaal ijzersterk zijn de sleutelwoorden. Zeker nummers als Sleep en Loose komen dankzijn de ruwe stem van de zanger goed tot hun recht. Daar geraken we echter ook bij het hekele punt van de set: het geheel doet nogal aan als een one-man show. Dit mag de pret nauwelijks drukken – een bijzonder fijne band, met een afwisselend setlist en veel energie.
The Wytches
Hoe oud de drie jongens van The Wytches zijn wordt ook na een speurtocht op internet niet duidelijk. Dat ze gezamenlijk de leeftijd van wijlen Kurt Cobain ten tijde van zijn zelfmoord niet zullen halen zit er echter dik in. Deze referentie aan de voorman van grunge grootheid Nirvana wordt niet zomaar gemaakt. Er staat hier letterlijk een –zij het wat psychedelische – variant van Nirvana op het podium. Rauwe grunge, smerig geschreeuw van het piepjonge zangertje evenals gitaar partijen met de distortion knop op 11, een overduidelijk aanwezige en ruwe bas, samengevoegd met opzwepend drumwerk. Nirvana ten top. Bijzonder goede set. Gaan we meer van horen!
The war on drugs
En wederom een gewaagde programmering van Best Kept Secret. Is The War on Drugs klaar voor een dergelijk timeslot op ONE? Een volmondig ja is het enige antwoord. Een tot de nok toe gevuld veld voor de mainstage wordt volledig in extase gebracht. Het volledig gespeelde en betoverende Under the Pressure bij een neergaande zon blijkt alles wat het festivalpubliek op deze zaterdag nodig heeft.
Franz Ferdinand
Het Schotse viertal onder leiding van Alex Kapranos lijkt vooraf op de timetable ietwat buiten de boot te vallen. Heeft dit publiek wat zich onder de categorie fijnproevers schaart daadwerkelijk behoefte aan ruim een uur opwindende en dansbare rock? Ja blijkt het antwoord als het voltallige veld de voetjes van de vloer haalt terwijl Franz Ferdinand hit na hit afvuurt. Is het nieuw? Nee. Hebben we het al tientallen keren mogen aanschouwen? Ja. Blijft het werken? Jazeker!