Amsterdam moet wel een warm plekje in haar hart hebben. Na optredens in Paradiso, Carré en Heineken Music Hall is Beth Hart ook dit jaar wederom in onze hoofdstad te vinden. Ditmaal niet in een van de eerder genoemde locaties, nee vanavond is de Ziggo Dome voor haar gereserveerd. De grote hal staat vol met stoelen, er zijn geen staanplaatsen vanavond en iedereen mag van zijn of haar plek gaan genieten van een mooie show. Weet Beth Hart een grote zaal zoals een Ziggo Dome wel in te pakken? Is deze zaal niet een tikkeltje te groot?
Om acht uur doven de lichten voor de eerste maal in het Ziggo Dome en mag Judy Blank de avond openen. Judy Blank zouden sommigen kunnen kennen van haar deelname aan het programma De Beste Singer Songwriter, maar velen zeggen haar naam niks en eigenlijk is dat niet vreemd. Na een paar nummers vertelt de zangeres uit Aalst vol trots dat dit haar eerste optreden met haar band is. Wat moet het een grote eer zijn om in een vol Ziggo Dome voor Beth Hart te mogen openen en debuteren. Judy Blank ademt country en speelt voornamelijk eigen nummers. Ze is dolenthousiast en kan het bijna niet geloven dat ze op dit podium mag staan. Als een echte prof richt ze zich in het Engels tot het publiek en de de echte Nashville-knauw ontbreekt niet. Het jonge speelse karakter doet wat denken aan de beginjaren van Ilse DeLange en Judy weet samen met haar band een leuk sfeertje neer te zetten. Om de sfeer wat te verhogen eert ze Johnny Cash met een cover. Overal zingt het publiek Ring Of Fire mee. Als het half uurtje er bijna opzit sluit ze haar optreden af met haar huidige single Mary Jane, waarmee ze hoopt heel veel plays te krijgen op Spotify. Aan het optreden van vanavond kan het in ieder geval niet liggen.
Vervolgens begint de spanning weer te stijgen. Hoe gaat zangeres Beth Hart het Ziggo Dome inpakken, kan ze zo’n grote zaal wel aan? Van eerdere shows weten we dat ze graag contact maakt met het publiek, hoe werkt dat met zo’n podium op afstand? Al deze vragen kunnen binnen no time overboord. Als de lichten wederom uitgaan blijkt Beth Hart niet het podium te bestijgen, maar ze komt via de zijkant de zaal binnenlopen, maakt een wandeling langs de zitplaatsen en vertolkt daar openingstrack Love Gangster. Overal flitsen de camera’s en een fan grijpt de kans om de zangeres een uitgebreide knuffel te geven. De show is dan ook begonnen! Na deze geweldige opener verwelkomt Beth Hart iedereen en gaat de dame echt van start. De avond kent een valse start, ze laat een microfoon vallen en ook komt ze zelf ten val. Er zijn twee ramps opgebouwd zodat Beth op deze verhogingen contact kan maken met het publiek op de ringen. Bij het teruglopen van de ramps gaat de zangeres onderuit, maar vervolgt als een prof gewoon haar optreden. Even lijkt ze wel van slag, maar misschien is dit net de ijsbreker die het optreden nodig heeft.
De show in het Ziggo Dome is er een met veel gezichten. Zo horen we een openhartige Beth Hart een boekje open doen over haar roerige verleden, over lastige relaties en haar drank- en drugsgebruik. Keer op keer is ze er weer bovenop gekomen en heeft ze de narigheid weten om te buigen in schitterende nummers, Achter haar toetsen is de Amerikaanse op haar best en gaan haar uithalen door merg en been. Misschien is dit wel een van de beste zangeressen die het Ziggo Dome de laatste tijd heeft aangedaan. Het publiek denkt er in ieder geval wel zo over en blijft maar juichen en applaudisseren, waardoor de zangeres op het podium een traantje wegpinkt. De dame leeft voor de blues, Beth is puur en het is dan ook geen gespeelde act.
De setlist staat vol met publiekslievelingen, maar de echte blues, waar ze vooral in haar beginperiode veel lof mee scoorde blijft een beetje uit. De set heeft een wat meer poppy gehalte en haar band blijkt hier prima bij te passen. Wat heeft ze steengoede muzikanten om zich heen verzameld. Een drummer die werkelijk alles uit de kast haalt en de de andere muzikanten weten wel hoe ze Beth van goede muziek kunnen voorzien. Zelf is Beth ook behoorlijk muzikaal en naast de nummers achter haar toetsen kan ze ook prima met een gitaar overweg. Met een gitaar om haar schouders neemt ze plaats op een krukje om zo de grote zaal van de Ziggo Dome toch weer heel klein te krijgen. Dus ja, Beth kan de Ziggo Dome wel aan! Ook aan de bezoekers achterin de zaal is gedacht, er is een mooie lichtshow bedacht en het grote scherm toont de zangeres en haar consorten. Het publiek smult van haar songs, vooral als favorieten LA Song en Leave The Light On worden ingezet. Tijdens het laatstgenoemde nummer gaan de telefoons de lucht in en gaan alle telefoonlichtjes aan. Heel de zaal licht op en na afloop lijkt Beth Hart wederom geraakt.
In het toegift lijkt Beth Hart helemaal losgeslagen, alsof de druk helemaal van haar schouders is afgevallen., Ze verlaat het podium en duikt het publiek in, de plek waar ze eigenlijk het allerliefste is, tussen de fans, tussen de bezoekers van het Ziggo Dome. Vervolgens blijkt ze zich te realiseren dat ze de eerder vervloekte ramps niet meer heeft gebruikt sinds haar onfortuinlijke val. Haar schoenen noemt ze de boosdoener en als haar man deze vervloekte schoenen heeft laten uittrekken zoekt ze alsnog de ramps op om het publiek vanaf die plekken toe te zingen. Het Ziggo Dome is op dat moment al om, Beth Hart is allang geslaagd in haar missie. Haar enthousiasme, haar grootse stemgeluid en de geweldige band zorgen voor een perfecte avond in Amsterdam en met Caught Out In The Rain komt er een einde aan haar show, waarna een euforisch publiek langzaam richting de uitgang loopt…. Beth? Wanneer kom je weer?
Foto’s door Dave van Hout – Rockportaal.nl