Betzefer – Entertain Your Force Of Habit

Wat doe je als band wanneer je (mede-)oprichter en zanger besluit om de band te verlaten om zich meer op folkloristische muziek te storten. Het overkwam het Israëlische Betzefer die met drie albums en drie EP’s sinds 1998 flink aan de weg timmert. In eerste instantie gebeurde er helemaal niets en wisten de achter gebleven leden niet welke kant ze op moesten, totdat zanger Aharon Ragoza zich indiende en meteen het waakvlammetje aanwakkerde totdat de fakkel weer flink ging branden. Een contract met Metalville en het nieuwe album Entertain Your Force Of Habit is daarvan het stevige bewijs.
Na twintig jaar is Betzefer daarmee springlevend en dat laten ze in tien nieuwe composities horen ook. Het is vettig en smerig en past uitstekend in het genre van de pure metal. One Way To No Way opent het album op een wijze die we bij een band als Hell Yeah ook gewend zijn. En die trent zich door in Dead Lines. Het stemgeluid van Aharon is sterk en  krachtig als een betonmolen en verenigt het beste van Randy Blythe, Phil Anselmo en Ivan Moody. Zijn stemgeluid en de zware en stevige southern rock/metal vormen de basis die mede gevoed wordt door het gitaargeluid van Matan Cohen-Grumi die als een pneumatische hamer het drumgeluid van Roey Berman ondersteund. Dat Matan kan riffen wordt later op het album nog eens overduidelijk neergezet. In Light Away is zijn groovende riff fenominabel en zou uren mogen duren. Behalve dat wordt er lekker gespeeld met het ritme en is de ritmesectie van Roey en bassist Rotem voortstuwend en strak.
Bassist Rotem Inbar is trouwens ook goed op dreef in het logge Crash en in Never Been waarin het gehele collectief zijn partijen naadloos aanvult. Duidelijk is ondertussen dat Hell Yeah niet de enige band is waarmee je het geluid van Betzefer zou kunnen vergelijken. Het kan niet anders dat invloeden van Pantera (Dying Man) of Lamb Of God (Crash)ook om de hoek komen kijken.
Soms met een bluesy-inslag zoals in Ain’t No Party ‘Till You Hurt Somebody  of richting een (uptempo) rock and roll setting zoals in Truck Leaking Gasoline of Hand In Hand To Hell. Aardige songtitels trouwens die het algemene karakter van het album wel aardig vormgeven.
Enterntain Your Force Of Habit is enerzijds een mooi vervolg op het album The Devil Went Down To The Holy Land, maar anderzijds met de komst van zanger Aharon misschien wel een wederopstanding die zijn weerga niet kent, want Betzefer zet zichzelf met dit vierde album mooi in de kijker en grooved, steunt en kreunt als een fors muziekbeest dat zich ontketend heeft.