John Fryer is vooral bekend van zijn werk als producer van onder andere Depeche Mode, Nine Inch Nails, Clan Of Xymox, Stabbing Westward en HIM. Het is verleidelijk de stap van John Fryer met zijn Black Needle Noise te vergelijken met de stap van Front Line Assembly (industrial metal) met hun uitstapje met Delerium en Conjure One (ambient, dance met vrouwenzang). Of de stap van Nine Inch Nails Trent Reznor met How To Destroy Angels. Het is natuurlijk feitelijk andersom. John Fryer stond namelijk aan de basis van het illustere This Mortal Coil (1983 – 1991) en keert met Black Needle Noise terug naar zijn oorsprong. Overwegend rustige, dromerige, sfeervolle ambient popnummers waarin meestal een vrouwenstem centraal staat. Meestal, want bijvoorbeeld Mourning Morning (met Andreas Elevenes) en Queen Of Dust (met Antic Clay) worden ingezongen door mannen. Vooral Mourning Morning doet, om de een of andere reden, denken aan David Bowie. I Face The Wall heeft daarnaast in het begin een riff geleend van Nine Inch Nails en is het derde nummer met een man op zang. Verder leunen de singles vooral op vrouwenzang en ambient stukken die te herleiden zijn tot Fryer zijn verleden met This Mortal Coil. Zoals bijvoorbeeld de samenwerking met Mimi Page, die bekend is van Delerium. Ook laat Black Needle Noise soms horen dat het laatste woord in de bandnaam niet helemaal voor niks gekozen is. Zo is bijvoorbeeld She Stands On A Storm met Andrea Kerr een mix van industrial rock met triphop invloeden. Opvallend is verder dat Kendra Frost en Jarboe twee nummers zingen, net als dat Elena Alice Fossi als zichzelf en Spectra Paris terug te vinden is in de lijst met gasten. Op dat soort momenten laat Black Needle Noise horen meer invloeden te gebruiken dan ambient of pop alleen.
Voor liefhebbers van het genre en de genoemde bands erg de moeite waard. CD kopen is niet nodig, want Black Needle Noise brengt de singles per nummer uit op bandcamp: Black Needle Noise bandcamp