Black Sheriff: een band waarvan de naam misschien aan country & western of wellicht zelfs aan line-dancing doet denken. Een bandnaam die je op het verkeerde spoor zet, want van eerdergenoemde stijlen is in de muziek van deze Keulse band niks terug te vinden…
Als frontman Glen Ravioli het podium betreedt met z’n cowboyhoed en zonnebrilletje op, is het een en al macho gedrag en testosteron: met een heerlijke arrogantie probeert hij het aanwezige publiek op te hitsen. Het Johnny Bravo gehalte is van de zelfde stijl als ik o.a. bij Nashville Pussy en Supersuckers heb gezien, maar toch veel minder uit de hoogte. Muzikaal gezien zitten ze gedeeltelijk in het zelfde vaarwater: Amerikaanse rock die bij tijden en wijle tegen het foute aan zit. Maar toch heeft deze band meer te bieden: ze schuwen niet om af en toe stevig uit te pakken met verwijzingen naar bands als AC/DC en Motörhead. Lekker vettig en ruig stampen deze mannen door tot het einde van de setlist bereikt is, en het gescandeer van het publiek de ego van deze mannen niet ongemoeid laat: maar al te graag komen ze terug om nog een nummertje of wat het publiek in te katapulteren.
Muzikaal gezien niet een band die nieuwe wegen aanboort, maar live een band die hoge ogen gooit met hun performance. Heerlijk!
Black Sheriff – Rambler (Eindhoven) 01/02/2013
[AFG_gallery id=’28’]