Shadows At Night klinkt heel klassiek. De donkere synthgeluiden en de drumcomputer zijn zo hard jaren ’80 dat je denkt dat dit album al enkele decennia in een kluis stof lag te vergaren. Ook de compacte melodieën en de opname en mix zijn zo basic dat ze daarop lijken te wijzen. Het enige wat een beetje wringt in dat retro-verhaal zijn de warme, ronde beats en de fluweelzachte, ook al warme vocalen.
Het album start en eindigt met instrumentale tracks (Run en Hope) die ons toch een beetje op onze honger laten. Leaving Me biedt een mooi contrast tussen de helende, warme vocalen en het koude gebroken hart in de lyrics. Op Another Sleepless Night weet het duo het gevoel van een slapeloze nacht treffend te vatten. Weakness is één van de betere tracks, maar Power And Corruption scoort nog hoger. We zijn dan halfweg het album en pas dan wordt de succesformule van warme synths en koude lyric-thema’s doorbroken door melodieën die net iets minder monotoon zijn en lyrics met een tijdloos politiek statement. Ook Distance is een prima trage track, maar hier zat nog meer in.
We hebben lang moeten wachten op het debuut van Black Snow In Summer. Shadows At Night lost nog niet alle verwachtingen in, maar dat betekent vooral dat er nog wat groeimarge is. Dit duo kan nog alle kanten uit, van nog meer dansbaar naar nog minimaler. Het beste nieuws is dat ze dit materiaal ook live brengen en dat er reeds nieuw materiaal in de maak is.
De video is slechts een demo-versie van Distance. Het uiteindelijke nummer op het album klinkt nog beter.