In Nederland zijn ze nog zo goed als onbekend, maar in hun thuisland Frankrijk staat BlackRain aan de top, of toch in glam en sleaze. Ze stonden zelfs al op Hellfest. BlackRain past helemaal in het straatje van Crazy Lixx, WildHeart, Steel Panther, Crashdiët, Mr Myst, KIssin’ Dynamite, The Dirty Denims en Mötley Crüe.
Op hun nieuwe album Dying Breed houden die van Blackrain er flink de pas in. Zowel muzikaal als in de lyrics worden de clichés helemaal omarmd en de onvermijdelijke ballad (All Angels Have Gone) zit onder een dikke laag over-the-top-pathetiek. Dat zijn natuurlijk opmerkingen die je voor zowat elke band in het genre kan maken. Blackrain rockt lekker weg, zoals het hoort. De productie is top. De arrangementen zijn prachtig uitgewerkt. Alles ruikt naar topkwaliteit. Op het muzikale spel en de composities is helemaal niets aan te merken. Je hoort zelfs niet aan de zang dat dit een Franse band is, wat op zich al een hele prestatie is. Het is heerlijk meebrullen met de refreinen en je haalt spontaan de luchtgitaar boven.
BlackRain komt het best uit de verf op tracks als Blast Me Up, Like Me en Hellfire
In de VS en de meeste Europese landen is hardrock, glam en sleaze aan een revival bezig. In Nederland merken we daar nog niet veel van in de clubs en al zeker niet op de festivals. BlackRain doet het volgens het boekje en zelfs nog iets beter dan dat. Best jammer dus dat ze op hun aankomende tournee Nederland nog niet aandoen.
BlackRain – Dying Breed
315
vorig bericht