Het werd na drie EP’s wel eens tijd voor het vijftal Bleed Again uit Brighton om een volledig album uit te brengen. De band zet een geluid neer dat soms vergeleken wordt met Killswitch Engage waarin elementen uit de metalcore en de (heavy) metal worden verbonden in aanstekelijke composities die live voor het nodige muzikale vuurwerk kunnen zorgen.
Bleed Again lijkt echter meer te zijn dan een eenvoudige optelsom van metalgenres. In opener Decimate mag er met een knipoog/-oor naar het geluid van Lamb Of God gekeken/geluisterd worden. Vooral het stemgeluid van James Daweson klinkt in zijn grunts lekker krachtig en aanwezig. Zijn stemgeluid krijgt een mooi tegenwicht in de clean vocals die in bijvoorbeeld Walk Through The Fire meer nadruk krijgen in goede melodieën. Door in de compositie in tempo te wisselen, blijft het geheel aantrekkelijk om naar te luisteren.
Dat spel met genres en elementen lijkt met het subtiele gitaargeluid én het gebruik van violen in Legacy verder vorm te krijgen. Ook hier krijgt de luisteraar te maken met een prettig refrein terwijl de gorgelstrot van James in deze rustige compositie besluit om er een ‘grallad’ van te maken. Bleed Again heeft in de gaten dat de mix van clean vocals en grunts uitstekend werkt. Ook in Slavery (met een aanstekelijke riffpartij) en Through My Eyes beheersen ze de truuk.
Het is wel leuk en misschien ook toeval dat juist de compositie Through My Eyes ook in de discografie van In Flames voorkomt. Bleed Again tapt namelijk in Drowning In Dreams (dat al eerder verscheen op EP) en White Castle (met een heerlijk valsklinkend gitaarsolootje) uit hetzelfde muzikale vaatje. Het gebruik van gitaar en de zang van James in de uptempo-riff-gevulde-composities bevatten dezelfde krachtige energie die vanuit Gothenburg op Brighton lijkt te zijn neergedaald.
Die heavymetalkant ligt aan de basis van het complete geluid, maar komt sterk aan de oppervlakte naar het einde van het album in Icarus. Het zorgt voor een fraaie afwisseling op het album dat doorspekt is met aanstekelijke composities die in eerste instantie soms wat power lijken te missen, maar dat gevoel verdwijnt wanneer de composities meer gaan leven en daarmee ook meer voor zich gaan spreken.
Wat overblijft is gewoon een lekker album waar fans van stevige metal menig uurtje van kunnen genieten.
Bleed Again – Momentum
199
vorig bericht