Bleed From Within – Fracture

Twee jaar na het uitstekende album Era komt Bleed From Within met een nieuw ijzersterk album dat de titel Fracture heeft meegekregen. Hoewel de titel negatief kan worden geïnterpreteerd is het juist het tegenovergestelde. De breuk die Bleed From Within hier neerzet, is de breuk met het verleden. De band kwam erachter dat ze ergens bleven hangen in negatieve elementen uit het verleden en hebben als band besloten om het verleden achter zich te laten en zich te richten op de toekomst. Met dezelfde line-up als op Era is Bleed From Within de afgelopen twee jaar intensief bezig geweest met het promoten van Era en het schrijven van nieuw materiaal.
De eerste compositie The End Of All We Know, waarvan vorig jaar november een video verscheen, is naar eigen zeggen het baken geweest voor de rest van het materiaal. Muzikaal is er gelukkig niet heel veel veranderd ten opzichte van Era en The End Of All We Know is daar wel het bewijs van. Krachtig, snel en opzwepend gaat de band van start en bedient zich van een prettige groove om het geheel vaart te geven. Het drumwerk van Ali Richardson is om door een ringetje heen te halen terwijl de gitaarnoten hem om de oren vliegen. Zanger Scott Kennedy kan zich goed staande houden en de clean vocals zijn mooi in evenwicht met de grunts. In The End Of All We Know komt Caliban Machine Head tegen en juist die mix is aantrekkelijk en kenmerkend voor Bleed From Within. Een diepe zware breakdown maakt het hier helemaal af.
Hoewel Fracture minder snel is en juist overtuigt door een zwaar en log geluid zorgen zang, melodie en een pakkende groove er hier ook voor dat juist die mix van stevige metal en metalcore je grijpt. Andere voorbeelden hiervan op het album zijn Night Crossing (met bijdrage van Matt Heafy) en For All To See waarin juist de gitaarmelodie ook weer doet denken aan Parkway Drive.
Voor de liefhebbers van breakdowns is Fracture zeker ook een album om in te lijsten. Bleed From Within grossiert hierin geregeld en in Pathfinder krijg je er één voor je kiezen waar de vullingen van uitvallen. Het is juist het uptemporitme dat het contrast des te groter maakt en daarmee ook lekkerder.
Dat uptempokarakter krijgt ook vorm in Fall Away en Ascend waar de band er flink de vaart in heeft om op tijd flink groovend een sterke melodie naar voren te schuiven. En melodieën zijn er ook genoeg op Fracture. Bij Utopia komt dit mooi naar voren. Gewoon een ‘dik’ nummer dat gevolgd wordt door een eveneens sterk A Depth That No One Dares.
Fracture is voor Bleed From Within een positief breekpunt. Voor de fans is het duidelijk dat de band het gevoel van Era muzikaal wel heeft behouden en tien nieuwe composities heeft neergezet die individueel aanspreken en als geheel een sterk album opleveren. Het was het wachten waard want Fracture is keihard weer een uitstekend album waarop de band metalcore en keiharde pure metal vermengd tot een modernmetalkroes waaruit het goed tappen is. Zowel liefhebbers als Lamb Of God, Machine Head, Caliban of Parkway Drive kunnen gerust hun oor te luisteren leggen bij dit schijfje.