Naar eigen zeggen van de oprichter/enige lid J.R. Preston valt deze plaat in het genre ‘redneck black metal’. Aardig gevonden. Er zijn inderdaad invloeden te horen van die typische Amerikaanse/Southern genres als blues, country en Southern rock te ontwaren in de composities. Eigenlijk zijn die genres overduidelijker van de partij dan black metal. Die black metal lijkt hem meer te zitten in de thema’s over duivels en demonen. Hoewel, die gaan vooral over de periode dat brave christenen in de VS doodsbang waren voor duivelse muziek en literatuur, Satanic Panic.
Nummers als het swingende No Escape From Rock en The Devil’s Playground zijn eigenlijk gewoon lekkere hardrock nummer, niet veel meer of minder. Soms komt er dan wel een wat meer tremolo riff voorbij die naar black metal neigt, zoals op Playground Creeper. Love heeft een spooky Danzig vibe.
De riffs zijn lekker en de vocalen niet verkeerd hoewel ik het niet zo goed trek als Preston tracht te klinken als King Diamond. Gelukkig zijn die momenten spaarzaam. Het hele, ietwat sleazy en ruige redneck sfeertje van de nummers voelt lekker aan en zit vol swagger. En kijk eens naar dat comic book-achtige artwork! En hoe knap is het dat Preston alle instrumenten, van bas, drums, gitaar tot orgel en keyboard voor zijn rekening heeft genomen? Geweldig toch?
Typisch zo’n pareltje dat je niet zo snel zult ontdekken zonder onze hulp. Graag gedaan!