Blueminded – Break the Silence

Voor mij ligt het inmiddels derde album van deze Limburgse formatie. 
Componist, gitarist Jörgen Koenen wilde destijds zijn langgekoesterde droom waarmaken. Niet meer alleen thuis muziek maken en opnemen. Maar met een echte band in een echte professionele studio muziek opnemen en uitbrengen. In 2012 zocht hij een aantal mensen om zich heen en richtte hij Blueminded op. De band bestaat momenteel, naast Jörgen zelf, uit zanger Rob Rompen, gitarist Björn Koenen, drummer John Eijkenboom, bassist Richard Ritterbeeks en toetsenist Michiel Hartholt.
Geïnspireerd door de muziek van verschillende artiesten zoals Peter Gabriel, Sting, The Police, U2, Genesis, Coldplay, Kane and Muse werden nummers geschreven en opgenomen. In 2014 kwam een eerste EP welke werd gevolgd door twee volledige albums in 2016 en 2018. Mede door Covid heeft de release van Break the Silence langer geduurd dan gepland. Maar ook extra tijd om de nummers nog beter uit te werken, waardoor er een stevigere sound is ontstaan dan voorheen. 
Deze sound is meteen te horen zodra het eerste nummer, en tevens de single, Walk The Line inzet. De gitaren zijn iets dikker aangezet dan voorheen, waarbij de grenzen tussen prog, rock en de betere pop duidelijk worden opgezocht. Mede door het gebruik van de keys klinkt het fris en helder. De vocalen van Rob hebben door de jaren heen nog geen kracht verloren. Sterker nog het lijkt of ze door de stevigere aanzet iets meer vragen van zijn kunnen en dat doet hij met verve. We Belong together is meer uptempo en krijgt hierbij de hulp van twee extra vocalisten in refrein.
Producer Jeanpierre Kerkhoffs, van de Belgische Artsoundstudio’s, heeft het geheel erg fijn gemixt. De technici van deze studio’s, welke op een steenworp afstand liggen van de thuisbasis, zijn terecht weer gekozen om aan dit album te werken. Men voelt de wensen van Jörgen feilloos aan waardoor het een erg fijn album is om naar te luisteren.
Mijn favoriete track op het album is tevens de langste met ruim zeven minuten. Gerry’s song is erg goed opgebouwd met lekker veel details en een fijne gitaarsolo halverwege. Net als de meeste lang uitgesponnen nummers werkt het zichzelf nu ook naar een climax toe. Dit tweede gedeelte laat mijn mondhoeken flink omhoog komen terwijl alles bij elkaar komt. Dit kan in een livesetting heerlijk worden uitgerekt.
Het album sluit af met de titeltrack dat mij, in tegenstelling tot wat de titel beloofd, in een stilte achterlaat. Gelukkig zit er een repeat-functie op mijn cd-speler en kan ik weer van voor af aan beginnen. Blueminded heeft met deze schijf weer aangetoond dat er nog steeds bands bestaan die grenzen opzoeken.
Of je nu van goede pop, rock of prog houdt. Dit album kun je zeer zeker dan blind op de luisterlijst zetten.