Het vijfentwintig jarig bestaan van het Duitse Blutengel wordt groots gevierd. Oude (uitverkochte) platen worden opnieuw en geremasterd uitgebracht. Bovendien staat er extra materiaal op elke plaat. Denk aan achterkanten op singles en EPs. Verder staan er de nodige remixes op. Elke maand wordt er een nieuwe plaat opnieuw uitgebracht. Demon Kiss is de eerste die aan de beurt is. De plaat stamt oorspronkelijk uit 2004. Het klinkt zoals eigenlijk altijd. De succesformule is namelijk al jaren hetzelfde. Wel laat Ulrike Goldmann hier (weer) horen dat haar stem nu niet bepaald de beste is in het genre. Eigenlijk geldt dat ook voor Chris(tian) Pohl maar die komt er nog enigszins mee weg door zijn beperkingen te kennen. Zijn vertellende stijl zorgt ervoor dat hij geen onnodige dingen hoeft te doen. Ulrike vergist zich daar op deze plaat nog wel eens in. Dat Blutengel toch zo’n succes is komt vooral door de pakkende en swingende muziek. Het ligt makkelijk in het gehoor. Je hoeft er niet al te lang bij na te denken. Het is instant stampmuziek voor de dansvloer. Niets meer en niets minder. Daar is duidelijk publiek voor, want de populariteit zeker in thuisland Duitsland liegt er niet om. We zullen niet elke rerelease hier recenseren, maar we willen jullie via deze recensie wel laten weten dat deze actie de komende maanden gaande is. Waarom men niet start bij de eerste plaat is mij een raadsel, maar daar zal ongetwijfeld een goede reden voor zijn.
Blutengel