Un:Gott is een verrassend goed album van Chris Pohl en Ulrike Goldmann. Blutengel staat vooral bekend als brenger van een vast concept. Dit beeld werd eerder bevestigd door de single Vampire. Nu is Un:Gott niet baanbrekend anders, maar Chris weet andere muziekbronnen meer te integreren. Zoals EBM (op bijvoorbeeld Alles en König). Daarnaast weet Blutengel goed in elkaar gezette nummers te brengen die net buiten het randje van het eigen geluid zitten. De ballad Not My Home had bijvoorbeeld van enig andere synthpop/ electropop band kunnen komen. Daarnaast schijnt een klein vleugje Terminal Choice door tijdens nummers als Into The Void en I’m Alive. Natuurlijk blijven Chris en Ulrike slim genoeg om het eigen publiek niet van zich te vervreemden. Daar zorgen typische Blutengel nummers als het eerder genoemde Vampire, het door Ulrike gezongen Seductive Dreams, het aanstekelijke Teufelswerk en Surrender To The Darkness wel voor. Zonder dat het wereldzangers zijn geworden lijken Chris en Ulrike er overigens zangtechnisch in de loop der jaren beter op geworden. Er is een speciale uitgave met allerlei, vooral meer dansbare en snellere versies. Alleen de eerder op de Vampire single verschenen Auf Deinen Wegen blijft een mooi rustpuntje. Zoals eerder geconstateerd, een verrassend goed Blutengel album.
Blutengel