Zowel Motörhead als Abbath hebben een enorme invloed op mij gehad. Ik zie Lemmy dan ook als mijn grootste inspiratiebron in de muziek en ben al jaren groot fan van de bands waar hij in heeft gespeeld (Sam Gopal, Hawkwind en Motörhead). Helaas heb ik hem nooit live gezien. Ik heb Hawkwind en Phil Campbell wel live gezien, helaas zonder Lemmy. Vandaar dat ik altijd bij een Motörhead tribute te vinden ben. Zeker als Abbath daar de frontman van is.
Na even te hebben gewacht tussen een groep enthousiaste fans (en na in de verkeerde rij gestaan te hebben, bij de buren was ook een concert bezig) is het zover. Abbath komt het podium op samen met drummer en gitarist. Hij heeft zich gekleed als Lemmy en de Motörhead tattoo is goed zichtbaar. De band begint te spelen en de zaal wordt doof. Tja, wat verwacht je ook bij een band die nummer als Stone Deaf Forever hebben. Het gaat er hard aan toe, de zaal wordt wild en iedereen geniet.
Ik vind het zonder meer mooi om te zien hoe Motörhead nog steeds zo’n invloed heeft op fans. Iedereen kent de band en de sfeer is altijd goed bij een Motörhead tribute. Mooi hoe muziek daar voor kan zorgen. Zeker als het zo’n tribute is als Bömbers. Dit is misschien wel de beste keuze voor de mensen die Motörhead nog eens live willen zien of spijtig genoeg nooit die kans hebben gehad. De band speelt rauw en energiek, net zoals Motörhead en Abbath klinkt bijna hetzelfde als Lemmy. Tussendoor vertelde Abbath leuke verhalen en werd “The Hammer” net zo ingeluid als dat werd gedaan op live plaat “No Sleep ‘Till Hammersmith”. Een leuk detail voor de oplettende luisteraar.
De setlist bestond uit de nummers die je bij een Motörhead tribute zou verwachten. Klassiekers als “Overkill”, “No Class”, “Killed by Death” en “Ace of Spades” (waarbij een dikke moshpit ontstond) kwamen allen aan bod. Nu zijn er altijd nummers die niet gespeeld werden waar ik op had gehoopt. “Iron Horse (Born to Lose)” en “1916” onder andere, maar het is natuurlijk onmogelijk om alle fantastische nummers die Motörhead heeft gemaakt in een set van anderhalf uur te proppen. De setlist bestond uit een mooie lijst nummers die goed op elkaar aansloten. Het publiek was geen moment verveeld, de sfeer was van begin tot eind fantastisch en de band hebben een waardige tribute gedaan aan een van de belangrijkste bands ooit: Motörhead.
Ik heb me in lange tijd niet zo vermaakt als met dit optreden. Dit was een mooi laatste concert van 2022 voor mij en een band die ik nog heel vaak live wil zien. Mocht je volgend jaar de kans krijgen raad ik iedereen aan om ze te zien.