Home » Boneripper – Vengeance & Forgiveness

Boneripper – Vengeance & Forgiveness

door Maurice van der Zalm
942 views 2 minuten leestijd

De laatste tien jaren lieten de Friezen van 13 Steps en Manu Armata de complete provincie schudden op zijn grondvesten. Met diverse EP’s en albums lieten beide bands een stevige portie hardcore horen die surreëel leken voor de nuchtere Friezen. Vanuit de overblijfselen van de aan brokken geslagen fundamenten, met nog wat resten Bladecrusher is Boneripper ontstaan. Drummer Kees-Jan, bassist Douwe, gitaristen Jeljer en Daan zetten op de nieuwe EP Vengeance & Forgiveness een hardcoremuur op waar zanger WD de vlag hijst.

In een kwartier raast de band er zes nieuwe composities doorheen, waarvan Lone Wolf een week geleden als single werd uitgebracht.

Lone Wolf heeft alles in zich wat een sterk hardcorenummer in zich wil hebben. Krachtige riffs zetten een groove neer die adrenalineverhogend is en een muzikale stomp op je neus lanceert. Naar het einde toe is er een kleine tekstonderbreking waarna de groove even verder wordt uitgebouwd.

Het centrale geluid van Lone Wolf is kenmerkend voor de hele EP. In Inner Strength lijkt de geest van de wolf terug te komen in de melodie. Zanger WD brult, gromt en schreeuwt de longen uit zijn lijf en het lijkt me niet onwaarschijnlijk dat hij ’s nachts zijn gelaat richting de maan beweegt.

De opener Apocalypse Calling is bij de start meer melodieus te noemen en heeft een toegankelijke aantrekkelijke vibe waarmee Boneripper zich netjes voorstelt en daarna strak de hardcorehoek opzoekt. En hoewel de band zich stevig doet gelden, is Apocalypse Calling een compositie die zeker toegankelijk genoemd mag worden. Bij Fake Crusade, dat geïnspireerd lijkt te zijn door het misbruiken van religie, blijft Boneripper in volle vaart verder razen. Er is geen moment van inzakken en een optreden van de band lijkt met met zo’n arsenaal aan hardcorecomposities een ware aanslag op je gehoorgang en bij een circlepit blijft er hoogstwaarschijnlijk een ingesleten loopgeul over in de vloer.

Iced Lies heeft een vrij regelmatig karakter. De onwrikbare muzikale basis staat als een huis en overtuigt van begin tot eind. De variatie zit voornamelijk in steeds net een andere gitaarmelodie die de boventoon voert. Poisoned Mind sluit dan de EP in stijl af.

Vengeance & Forgiveness is een EP waarin Boneripper laat horen dat ze de kunst van de hardcore goed beheersen. Het geluid ligt netjes in het verlengde van wat we van 13 Steps en Manu Armata gewend zijn. Vijftien minuten pure energie die adrenalineverhogend werkt. Zoek je een EP waarin veelzijdigheid centraal staat, dan kun je Vengeance & Forgiveness links laten liggen, maar loop je warm voor pure hardcore zonder franje is deze EP een sterke aanrader van een nuchtere Friese band.

Kijk ook eens naar