Bonnie Tyler – The Best Is Yet To Come

Bonnie Tyler, de zangeres met die karakteristieke stem en met mega hits in de jaren zeventig en tachtig komt weer met een nieuw album.
Eind jaren zeventig had Tyler een tophit met It’s A Heartache en een paar jaar later, in 1983 was er die andere klapper Total Eclipse Of The Heart. En toch is de titel van het nieuwe album The Best Is Yet To Come. Er staan twaalf nummers op het album dat de opvolger is van het in 2019 verschenen Between The Earth And The Stars. Het valt meteen op dat Tyler’s stem niet heeft geleden onder de jaren die voorbij zijn gegaan. De nummers klinken herkenbaar en zijn energiek. Had ze op het vorige album nog hulp van Rod Stewart, Barry Gibb, Cliff Richard en Francis Rossi, op het nieuwe album bewijst Tyler dat ze het ook alleen kan.
Tyler is enthousiast en staat te popelen om weer live op te treden. Of het optreden in maart in Brussel door gaat zal nog spannend worden. Het album opent met het titelnummer, een uptempo poprcocknummer  Dreams Are Not Enough en Hungry Hearts zijn van hetzelfde kaliber, aanstekelijke poprock met een catchy melodie en veel achtergrond zang. In het nummer Stuck To My Guns gaat het tempo iets omlaag en kan de luisteraar nog meer genieten van de aloude, ietwat schorre stem van Tyler zoals we die zo graag horen.
Op dit album heeft Tyler ook een cover gezet, het 10CC nummer I’m Not In Love. In een lekkere lome versie kabbelt het nummer voorbij. Daarna gaat het tempo weer wat omhoog met Somebody’s Hero. Met Call Me Thunder en You’re The One voegt Tyler geen verrassingen toe aan het album, maar met zo’n staat van dienst hoeft ze ook helemaal niets te bewijzen. Het album sluit af met Catch The Wind, een nummer met vooral in het begin lekker veel akoestische gitaar. Na meer dan dertig jaar pophistorie geschreven te hebben, laat Tyler horen dat ze nog steeds mee doet, en niet voor de troostprijzen.