Mooi weer, een goede line-up en een super locatie: alle ingrediënten voor een top festival! De zaterdag is een dag vol met nostalgische meezingers en bekende gezichten, wat zorgt voor een enthousiast en dolgelukkig publiek. Jong en oud staat mee te blèren met onder andere A- Ha en Simple minds, die uiteraard al hun bekende hits spelen!
Bospop is net zoals vorig jaar nu ook al officieel vrijdag al van start gegaan. De vrijdag staat bol van de coverbands die gratis kunnen worden bezocht. Een concept van opwarmers voor het grote werk wat uiterst succesvol is gebleken en daarom weer op herhaling mag. Niets ten nadele van deze bands maar wij beperken ons met ons verslag meer tot het originele werk. De zaterdag is echt de dag van de meezingers. Onze dag begint en het meezingen begint bij de Nederlandse band Raccoon die met nummers als Took A Hit, Liverpool Rain en Oceaan de keeltjes al aardig schor maken. Racoon blijft sympathieke band om naar te kijken en luisteren. Zanger van de band, Bart van der Weidelaat ook even weten dat Bospop het favoriete festival is van de band. Iets wat meerdere festivals vast zullen horen maar we pikken het van hem. Ook geeft Bart nog een korte speech over de onvoorwaardelijke liefde van een ouder voor zijn kind, gericht op de stichting Jayden, waar de band een nummer voor geschreven heeft. Don’t Give Up The Fight wordt uiteraard ook gespeeld.
Het Zweedse Graveyard heeft de eer om samen met The Caddilac Three die op zondag optreden als meest stevige band op het programma te staan. Dat Graveyard anno 2018 op het podium staat van Bospop was eind 2016 nog niet zo’n zekerheidje toen de band besloot na interne strubbelingen de handoek in de ring te gooien. Begin 2017 kwamen ze terug op hun besluit nadat drummerAxel Sjöberg de band had verlaten. Geen meezingers hier maar wapperende lange haren en hoofden die headbangend mee bewegen op de psychadelische rock van de Zweden. Een welkome afwisseling tussen het toch over het algemeen wel mainstream programma.
John Hiatt & the Goners hebben een indrukwekkend oevre van 22 albums om uit te putten als ze op de buhne staan van de mainstage. Hiatt is een zeer bekend en gewaardeerd singer songwriter wiens nummers oa door Bob Dylan zijn vertolkt. Over het algemeen is de gemiddelde leeftijd van artiesten en publiek tuseen de 40 en 60 dus crowdsurfende mensen zullen we ook niet vinden bij John Hiatt. De muziek op het festival en zo ook bij John Hiatt is degelijk en leent zich niet voor crowdsurfen. Al is het alleen maar dat de EHBO anders ook overuren zou draaien. Hiatt heeft voor deze tour slide gitaar virtuoos die ook op diverse platen speelt mee genomen. Beide laten ze zien nog steeds veel plezier te hebben in het live spelen. Hij zoekt contact met het publiek en zijn tong hangt regelmatig uit zijn mond als hij met zijn gitaar in de weer is.
Dat Gary Clark JR een begenadigd gitarist is staat als een paal boven water maar vandaag mist de gitarist toch echt het heilige vuur. Gary is geen feestbeest en hangt op het podium vooral de cool dude uit. Vandaag iets te cool, misschien speelt de hitte hem parten. Muzikaal klopt het allemaal maar er is geen vonk tussen het publiek en het podium. Het vormt geen geheel. De band staat als losse eilandjes van elkaar hun show af te werken. Als Gary zijn zonnebril afzet zien we toch ook een enigszins vermoeide blik tevoorschijn komen. De warmte en het drukke schema eisen waarschijnlijk zijn tol. Kortom degelijk set zonder uitschieters.
De brandende zon, veel alcohol en de nodige joints: perfecte ingredienten om in de stemming te komen voor de relaxte,zomerse en swingende reggea tunes van UB 40. De beste muziek om de middag af te sluiten en de avond rustig aan te verwelkomen. Ook deze band krijgt het voor elkaar om mensen van alle leeftijden samen te laten zingen en genieten. Heel mooi om te zien hoe reggea en de sfeer die daarbij hoort mensen kan verbinden, erg mooi om daar deel vanuit te maken, vind ik persoonlijk. Ali heeft er de nodige kilootjes bij en beweegt minder soepel maar weet het publiek nog steeds om zijn vinger te winden. Astro zoekt regelmatig de rand van de uitloop van het podium op om direct contact te maken met het publiek. Ondanks dat hij wat grijze dreads heeft lijkt het of voor hem de tijd verder heeft stil gestaan. Vooral de twee afsluitende hits doen het goed ook bij de veertigers maar zeker ook bij het aanwezige jongere publiek. “Can’t Help Falling In Love” en natuurlijk “ Red Red Wine”.
Een dingetje dat meteen opvalt als A- Habegint met spelen is de stem van zanger Morten Harket, die nog steeds zijn nodige hoge noten weet te halen. Iedereen gaat los op heerlijke meezingers als Hunting High And Low, Crying In The Rain en natuurlijk Take On Me. De mannen van A- Ha maken er een mooie en energieke show van en het publiek doet goed mee.
Een mooie dag als deze moet natuurlijk ook goed afgesloten worden, en daar zorgen de mannen en dames van Simple Minds maar al te graag voor. Frontman en boegbeeld Jim Kerr beweegt als een jonge god en er lijkt geen sleet te zitten op alle klassiekers die voorbij komen. Van de originele band zijn kernleden Jim Kerr en Charlie Burchill nog steeds de drijvende krachten. Waar normaal het vertrek van bandleden geen goed doet aan de kwaliteit van de live perfomance, zijn de heren er in dit geval goed in geslaagd om een goed geoliede muzikale machine te kneden. Vanaf de eerste noot is de toon gezet. Simple Minds zijn niet gekomen om na een zonnige warme dag er zich gemakkelijk vanaf te doen. Bij het horen van het 2enummer van de set “waterfront’” gaan de handen al meteen massaal de lucht in. Simple Minds weet hoe je een festival moet inpakken met een juiste opbouw van de set en de sfeer in het publiek is dan ook heerlijk, een genot om tussen te staan. De energie die gedurende de dag verbruikt is met dansen, zingen en drinken komt weer hard terug bij het horen van de wereldberoemde klassiekers Don’t You ( Forget About Me) en Alive And Kicking.
Samengevat was de zaterdag een mooie dag vol nostalgie en schorre stemmen van het meezingen. Het weer was super en er werd goed rekening gehouden met de hitte door de organisatie van het festival. Gratis drinkwater was makkelijk te krijgen en de EHBO was nooit ver weg. Het was een zeer geslaagde eerste festival dag.
Tekst Eilish Janssen
Foto’s Josanne van der Heijden