De zondag van bospop is iets minder qua meezingers, maar nog steeds is de sfeer
prettig en gemoedelijk en het publiek lekker energiek, afgezien van een paar mensen die hun roes van de vorige dag uit liggen te slapen op het gras, onder toezicht van de EHBO natuurlijk! Mensen die op de camping zijn blijven overnachten zitten ’s ochtends vroeg alweer klaar voor de start, nog steeds onder het zand en de stof van de zaterdag, maar zeker met een glimlach op hun gezicht.
De genres liggen op de zondag wat verder uit elkaar, wat ook wel erg leuk is. De enige vrouwelijke artiest van deze editie van bospop, Nona, speelt een mix van soul met blues en hiphop. Nona is pas 24 jaar oud, maar staat even zelfverzekerd en aanwezig op het podium als de overige artiesten. Haar unieke stem komt er helaas, naar mijn mening, niet maximaal uit met de nummers die gespeeld worden, maar de manier waarop ze op het podium staat maakt dit helemaal goed!
Direct na de Nederlandse zangeres verplaatst het publiek zich massaal naar de mainstage om te gaan genieten van de stevigste band van dit jaar op bospop, The Caddilac Three. De amerikaanse Southern Rock band, bestaand uit maar drie leden, luidt rockend het begin van de middag in. De echte rockfans die aanwezig zijn staan direct voor het podium uit hun dak te gaan.
Hoe warm het ook is, de bekende rockzanger Billy Idol gaat niet het podium op zonder zijn iconische leren jas. Het wordt ineens erg druk rondom het podium als hij begint met spelen. Samen met de band Live is Billy toch wel de hoofdact van de zondag. Dit optreden bezorgt het publiek weer de nodige meezingers zoals Flesh For Fantasy, Eyes Without A Face en White Wedding.
Ook voor de performance van de band Live verzamelen alle aanwezigen zich bij de mainstage. De band heeft speciaal voor bospop hun Amerikaanse tour met Counting Crows onderbroken, wat hen zeker in dankbaarheid wordt afgenomen. Een deel van het publiek op de zondag is speciaal gekomen voor deze band, wat duidelijk te zien is wanneer ze klaar zijn met spelen. Het terrein wordt hierna namelijk meteen een stuk leger. Er wordt ook enthousiast meegezongen met de bekende nummers en er wordt door de band nog een foto gemaakt met het publiek, uit dankbaarheid voor de warme ontvangst.
In de rocktent wordt nog een laatste optreden gegeven door Southside Johnny & The Ashbury Jukes. Deze band staat dichtbij Bruce Springsteen, aangezien ze meerdere keren met hem hebben opgetreden en ook samen met hem nummers hebben opgenomen. De sound is dan ook zeker met zijn muziek te vergelijken. De performance van deze band verloopt vlekkeloos en hun harde werk op het podium wordt vast en zeker beloond met nieuwe fans en luisteraars!
Bospop 2018 wordt afgesloten door Zucchero. Hoewel zijn muziek toch weer net iets anders is dan de overige acts op dit festival, is het toch een prachtige afsluiter die het publiek met een echt vakantiegevoel naar huis stuurt. In tegenstelling tot de rockbands in de line-up speelt Zucchero wat zachtere, meer romantische muziek. Ondanks het feit dat de muziek van Zucchero een beetje buiten de rest valt, is hij toch wel erg bekend en ook zeker een artiest die veel mensen graag een keer live gezien willen hebben. De reden hiervan wordt ook meteen duidelijk wanneer je hem op het podium ziet staan. Hij legt veel emotie in zijn muziek en doet veel moeite voor een leuke connectie met zijn publiek.
De 38steeditie van dit Limburgse festival was zeker een succes te noemen! De sfeer gedurende het hele festival was gemoedelijk en er was genoeg ruimte en geen geduw en gedoe. De line-up was super en bevatte veel bekende hits die voor alle leeftijden geweldig zijn. Dit was ook zeker een aspect van het festival dat voor mij erg leuk overkwam, dat het publiek zo gemengd was en dat iedereen leuk en goed met elkaar om ging. Verder heb ik de voldoende drinkwater en schaduw beschikbaar. Mijn stem zal nog wel een tijdje schor zijn met dank aan de vele meezingers gedurende dit feest weekend. Zeker voor herhaling vatbaar dus!
Tekst Eilish Janssen
Fotografie Josanne van der Heijden