En daar is niets teveel mee gezegd. Het nieuwe album Coexistence is hard en heftig en de metafoor van de lawine krijgt in de elf composities meer body. Elf composities die consistent zijn in kwaliteit en heftigheid. Het breakdownkanon komt meteen sterk naar voren in Bulletproof en vindt zijn doelwitten gedurende het album regelmatig. Aansluitend aan de breakdowns weet zanger Carlo Knöpfel zijn gruntvaardigheden goed uit te buiten met zijn diepzwarte grunttechniek. Ondertussen laat het gitaarduo Oliver Stingel en Christoph Gygax van zich spreken. Enerzijds door de retestrakke precisieriffs (Deep Sleep) en anderzijds door een subtiel gitaarmelodie die net onder de oppervlakte ligt en een mooi spanningsveld opbouwt.
De composities zijn allen verschrikkelijk strak ingespeeld waarbij drummer Thomas Rindlisbacher met zin spel de snelheid aardig opvoert. Zijn drumwerk is als een torpedovuur: snel en trefzeker. Extra sterk komt dit naar voren in Back To Zero en The Grand Delusion. Dat deze band op elkaar is ingespeeld is duidelijk te horen en dat komt mede doordat de line-up (de band bestaat sinds 2007) ongewijzigd de metalcore een flinke poep laat ruiken.
Binnen het metalcoregeweld is het goed om regelmatig wat subtiliteiten te horen in het complete geluid. De muziekdoos in het groovende From The Depths, de versnellingen en vertragingen in Crossed Fingers en de samples en tempowisselingen in Coexistence en New World geven het album juist die subtiliteiten mee die het algemene geluid interessant en verrassend houden. Heel subtiel zijn de clean vocals waar de band enigszins gebruik van maakt. Ze zijn zelfs een beetje te subtiel omdat ze wat ondersneeuwen (de metafoor met Zwitserland blijft natuurlijk gewoon bestaan) in het geheel en van mij hadden de vijf heren deze clean vocals wat meer naar voren mogen produceren. Ik heb het idee dat daarmee de algemene indruk van Breakdown Of Sanity van verschrikkelijk goed naar nog beter zou kunnen verschuiven.
Waarom ik zo getriggerd werd door de naam in het programmaboekje van Baroeg weet ik niet. Noem het toeval of noem het het lot. In ieder geval ben ik blij dat ik met Coexistence kennis heb mogen maken met deze metalcorebulldozer uit Zwitserland. En om een keer een cliché naar voren te halen: het bleef gelukkig nog lang onrustig in mijn koptelefoon.
Zoals gezegd komt Breakdown Of Sanity op 22 oktober naar Baroeg:
http://baroeg.nl/programma/breakdown-of-sanity