Bring On The Bloodshed – Amongst The Ruins

Waar Dark Clouds ophield gaat Amongst The Ruins verder. Met dien vermelding dat het Amsterdamse collectief op het nieuwe album duidelijk laat horen dat ze gegroeid zijn. Op Dark Clouds liet de band al een internationaal geluid horen. Op Amongst The Ruins zijn de composities nog beter opgebouwd en klinkt de band strakker dan ooit.
Met de opener Redemption wordt de lat meteen hoog gelegd. De thrashriff loopt als een rode draad door het nummer terwijl tempowisselingen de spanning verder doen oplopen. De thrashinvloeden liggen vooral in de eerste vier nummers aan de basis van de composities. Waarbij in We Are The Fearless (met een uitstekend intrigerend intro) ook metalcoreinvloeden versmelten met de ijzersterke riff. Nog maar nauwelijks bekomen van het geweld is er geen tijd om bij te komen wanneer Into The Labyrinth met eenzelfde intensiteit verder gaat en sterk in het verlengde ligt van We Are The Fearless. Het gesproken Bitterness Of My Soul is de brug naar het tweede gedeelte van het album dat naast de thrash-/metalcoreinvloeden zwaarder klinkt en waar doommetal een belangrijke plaats inneemt. Ashes klinkt zwaar en de zang is buitengewoon krachtig. Het nummer is zwaar, lomp en vooral imposant. Ook in When All Hope Dies is er de bijzonder krachtige versmelting van doom en thrash onder leiding van een hels en moordend gitaargeluid met Lucifer zelf aan het hoofd van de rebelse strijdwagen. Het beest is los; het hek is van de dam en er lijkt geen terugweg meer mogelijk. Zonder omkijken en met bruut geweld rennen we In The Hands Of Judas richting Pain To Come. Het spel met tempowisselingen lijkt de band tot in de finesse te beheersen  en Amongst The Ruins is een album waarmee het me vreemd zou lijken als Bring On The Bloodshed niet ook over de landsgrenzen veel bekijks en vooral gehoor trekt.
Amongst The Ruins is een prachtige opvolger van Dark Clouds en laat me voorlopig niet meer los. De energie spat eraf en de spierballenmetal van de band is ongekend. Bring On The Bloodshed laat horen dat ze niet voor één gat te vangen is en zeker een prachtige toekomst voor zich heeft liggen.