We tellen het jaar 2014. Jacob Broers kreeg van een goede vriendin eind van dat jaar een uur pianoles kado bij Gerben Klazinga in zijn studio gevestigd in de Ridderbuurt, aka Knight Area studio’s. Gerben was destijds in 2004 oprichter van de band, dat toen zelfs eigenlijk nog een solo-project was. De liefhebbers kennen de verdere geschiedenis en de meesten volgen de ridders nog erg trouw. Jacob gaf te kennen een groot liefhebber te zijn van symfonische rockmuziek en erg graag deze muziek zou maken. Gerben was op dat moment helemaal niet bezig met een nieuw project. Veel te druk met zijn eigen band en het studiowerk voor andere acts. Maar gedurende de volgende maanden ontstond er iets heel fraais en de heren namen een track op met de titel Iconoclast. De twee werden steeds enthousiaster en dit heeft, na ruim 5 jaar samenwerken, uiteindelijk geresulteerd in dit eerste album dat de titel Burdens of the Mind mee kreeg.
Op dit album spelen naast Jacob (keyboards) en Gerben (keyboard, gitaar en drums) tevens nog een aantal bekenden mee. De huidige gitaarvirtuoos van Knight Area, Mark Bogert, heeft een fraai aandeel, en de vocalen worden voor rekening genomen door voormalig zanger Mark Smit.
En dan waar het om gaat, de muziek. Forever alone is het openingsnummer. En wat na de knallende start in de eerste minuut meteen opvalt is de oh zo herkenbare stem van Mark. Voegen we hier de keys aan toe en we duiken een flink aantal jaren terug in de tijd. Dit is de muziek waar de band van Gerben destijds het succes aan te danken heeft. De nummers zijn geschreven vanachter de toetsen en deze vormen uiteraard een nadrukkelijke basis. Veel variatie in melodie en zeer sfeervolle gitaarsolo’s. En dit album staat er bol van. Emerald Eyes is een plaatje. Met Eke Simons op grand piano en Rata Kloppenburg die de cello bespeelt is het een schitterende ballad. Bijna alle teksten zijn geschreven door Jacob. Alleen voor Angel’s Share heeft Mark Smit pen en papier gepakt. Slava Syurin laat op lead gitaar horen dat hij zijn mannetje wel staat. Leuk om te zien dat zulke jonge talenten een kans krijgen om zich te laten horen. Waar de connectie zit tussen de heren en Slava heb ik niet kunnen ontdekken ondanks enig onderzoek. Maar ook zeker iemand om in de gaten te houden voor de toekomst.
Het album gaat via ballads, zeer sfeervolle pure neo-prognummers en de prachtige epic van bijna 11 minuten, Burdens of the Mind, richting het instrumentale slotakkoord. Vooropgegaand door Karakas dat een eerbetoon is aan Johann Sebastian Bach en Keith Emerson. De grote helden van Jacob Broers. The end of the Beginning is zoals de titel al aangeeft het eind van dit album, maar vast en zeker het begin van een vervolg op dit fraais.
Voor de vele liefhebbers van de oer Nederlandse neo-prog is dit album een blinde en bijna verplichte aanschaf waard.