Gitarist Jeremy Wagner kon dertig jaar geleden niet vermoeden hoezeer de bandnaam Broken Hope ergens zijn carrière zou omschrijven. Het begrip Broken ligt onder meer in het feit dat de oorspronkelijke bandleden Joe Ptacek en Ryan Stanek niet langer deel uitmaken van de band en dat de band tussen 1999 en 2013 eigenlijk op zijn gat lag. Het begrip Hope vinden we terug in het aantrekken van bassist Diego Soria (Disgorge) en gitarist Matt Szlachta (ex-Chimaira) en het terugvinden van de inspiratie om uiteindelijk het album Mutilated and Assimilated te schrijven. Een album dat één en al deathmetal uitstraalt en ademt.
Het voorgaande album Omen Of Disease uit 2013 werd uiteindelijk opgenomen in drie studio’s, maar voor Mutilated And Assimilated heeft Jeremy Wagner ondertussen zijn eigen studio (Rustic Pube Studios) tot zijn beschikking. Daarnaast wist hij de hand te leggen op zes gitaren van wijlen Jeff Hanneman. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen lijkt het wel.
De eerste compositie die met één van die gitaren werd geschreven heet The Necropants en stond in vijf minuten op papier. Wanneer je de riffs in het intro goed beluistert, lijkt het verdorie ook wel of de hand van Jeff Hanneman zelf de snaren wist te beroeren. Een typisch Slayergeluid siert het geheel en de lichte versnelling halverwege zorgt voor de nodige afwisseling in deze compositie. Afwisseling die op het album pas na een paar luisterbeurten zichzelf pas openbaart. In eerste instantie lijkt bijvoorbeeld The Bunker een flinke brij aan geluid, hoewel het intro met mitrailleurgeluid en drummer Mike Miczek die in deze sfeer doorgaat keihard binnenkomt. Dat precisie retestrakke geluid laat Miczek trouwens ook naar voren komen in Outback Incest Clan. Een uptempo compositie die juist gevoerd wordt door het eerder genoemde drumwerk.
Jeremy Wagner zelf laat goed van zich horen in combinatie met Matt Szlachta. In The Carrion Eaters is het samenspel met zanger/grunter Damian Leski helemaal sterk aanwezig. Niet alleen is het gitaargeluid sterk aanwezig. Leski brult zich in deze compositie knap door het totale geluid heen en zijn stemgeluid lijkt vanuit de kelder te zijn opgenomen.
Wat vooral sterk naar voren komt is het complete deathmetal arsenaal. De band mag ondertussen wat ouder zijn geworden. Muzikaal is daar niets van te horen behalve dat er een volwassen geluid neergezet is. Voor de rest merk je aan alles dat er energie in zit, dat er een band staat die nog altijd hongerig is……en boos. De situatie in de wereld is ook voor Broken Hope een goede voedingsbasis en sterkt hen wellicht in de uitvoering van de composities.
Uitschieter hierin is zeker Malicious Meatholes. De sample en het akoestisch spel in het intro vermoeden absoluut niet dat er daarna keiharde deathmetal volgt die heel aanstekelijk is. Gaandeweg worden zijweggetjes ingeslagen, wordt het tempo variabel en evolueert de compositie naar het einde naar een instrumentaal intrigerend eindspel. Malicious Meatholes is keihard één van de betere deathmetalcomposities van 2017.
Voor de fans van het eerste uur eindigt het album met een soort medley van de composities Swamped In Gore en Gorehog. Oorspronkelijk te vinden op het debuutalbum uit 1991.
Mutilated And Assimilated moest wel even op zijn plek vallen bij mij. Het is bruut en energiek, maar de zoektocht naar afwisseling en details had even tijd nodig. De woede over de situatie in de wereld wordt dan ook mooi gereflecteerd in tekstueel en muzikaal sterke composities.
Broken Hope – Mutilated And Assimilated
310
vorig bericht