Brother Firetribe – Muziek moet uit het hart komen

Brother Firetribe is een Finse band die met de nieuwe cd Diamond In The Firepit een fantastische cd heeft weten neer te zetten in het AOR genre. Bij het beluisteren van de cd herkende ik meteen de stem van Pekka Ainso Heino. Zijn warme fluweelachtige stem wist en weet mij uitermate te boeien. Neem daarbij dat niemand minder dan Erno “Emppu” Vuorinen (Nightwish) de ook van de (gitaar)partij is. Ik twijfelde dan ook geen moment toen ik het aanbod kreeg om uitgebreid met Pekka te mogen praten. Op een zonnige vooravond gaat dan ook de telefoon.
Pekka: Hallo Maurice, goed om je te spreken. De zon schijnt hier in Helsinki, dus dat is al bijzonder.
Dat is insgelijks. Ook hier is het heerlijk weer. Ik ben blij dat ik in de gelegenheid ben om jullie nieuwe cd te bespreken. Allereerst ben ik wel heel benieuwd hoe Brother Firetribe eigenlijk is ontstaan.
Pekka: Oh, dan moeten we terug naar de beginjaren van 2000 toen toetsenist Tomppa Nikulainen en ik al ongeveer tien jaar in dezelfde band speelden. We woonden in de buurt van Helsinki en maakten met de band twee cd’s. Het grote succes bleef echter uit en langzaam aan stierf de band een stille dood. Tomppa en ik bleven echter steeds maar nieuwe nummers schrijven. Nummers die recht uit ons hart kwamen. Dat was een verademing omdat er nu geen platenmaatschappij in onze nek stond te hijgen en ons in een bepaalde richting stuurde. Het maakte ons niets uit en op een gegeven moment schreven we het nummer One Single Breath dat trouwens op de eerst cd van Brother Firetribe (False Metal uit 2006: red) is gekomen. Op een gegeven moment kwam ik in contact met Jason Flinck (Kings Of Modesty:red). Op dat moment kwamen we in een muziekzaak de gitarist tegen die naar Helsinki was verhuisd. Alles kwam op een gegeven moment samen en op een gegeven moment hadden we zoveel nummers geschreven dat we een hele cd vol konden spelen. We kregen de gelegenheid om het op te nemen en Brother Firetribe was ontstaan.
Nu hebben jullie de nodige sporen in de muziekindustrie al verdiend en zijn erg getalenteerd. Is er een bepaalde rolverdeling binnen de band?
Pekka: Niet echt. Tomppa en ik schrijven, zoals ik al eerder zei, alle nummers. De anderen vullen hun eigen stuk in en aan het eind passen we alles in elkaar. De andere leden hebben natuurlijk wel hun eigen stijl van spelen en op die manier hebben ze een inbreng in de muzikale kant. Binnen de band is iedereen wel heel belangrijk.
Het heeft wel een tijd geduurd voor de opvolger van Heart Full Of Fire is uitgebracht. Hoe komt dat?
Pekka: Ik moet toegeven dat ik daar zelf ook een beetje van was geschrokken. Na de live DVD uit 2010, dat een registratie bevat van het laatste concert van de Heart Full Of Fire-tour, waren er andere zaken. Nightwish was weer actief dus Erno had het daarmee erg druk. We besloten daarom om even een pauze in te lassen. En terwijl iedereen druk bezig was met zijn eigen dingen, vloog de tijd voorbij. We zagen elkaar wel regelmatig, maar hadden geen echt schema voor de band. We hadden immers pauze. En dan komt er een moment dat je wakker wordt en denkt: “Lieve hemel, het is alweer bijna zes jaar geleden dat we wat hebben opgenomen. Dat is wel erg lang.” Toen besloten we om weer aan het werk te gaan en op de een of andere manier ging het daardoor nog langzamer. We wilden sowieso wel een cd maken waarover we helemaal tevreden waren en waren vastbesloten om hele goede nummers te schrijven en op te nemen. Fans hadden zo lang gewacht, die mochten we niet teleurstellen. Het duurde dus nog wel even voordat we allemaal hele goede nummers hadden geschreven.
Los van de nummers zelf is jouw stem een belangrijke factor in het geluid van Brother Firetribe. Het is warm, zelfs fluweelachtig. Heb je een geheim?
Pekka: Zelf vind ik niet dat ik de beste zanger van de wereld ben, maar ik ben wel heel blij met je woorden. Ik heb nooit zangles gehad of zoiets, ik zing gewoon al van mijn dertiende jaar. Ik heb het geleerd door veel te zingen en dingen te proberen in de oefenruimte en op het podium. Daarnaast laat ik me inspireren door te luisteren naar heel veel muziek. En dan niet alleen de rockmuziek, maar ook jazz en pop. Het geheim zit hem misschien ook wel in het feit dat je gewoon wat foefjes moet stelen van anderen.
En op welke manier word je dan geïnspireerd door bijvoorbeeld de muziek van Journey?
Pekka: Allereerst moet ik zeggen dat ik Steve Perry de beste zanger van de wereld vind. De muziek en het geluid van Journey is wel van grote invloed geweest. Toen ik voor het eerst met Journey in aanraking kwam met de cd Raised On Radio was ik meteen verkocht. Ik groeide op met deze AOR muziek, de bekende maar ook wat meer obscure bands. AOR is gewoon in mijn DNA gaan zitten. In de loop van de jaren ben ik dus ook naar hele andere soorten muziek gaan luisteren. Belangrijk voor mij is dat het kwaliteit heeft.
Het eerste wat je mij vertelde door de telefoon was dat het opmerkelijk was dat de zon in Helsinki schijnt. Veel bands uit Finland produceren donkere muziek
Pekka: En wie kan het ze kwalijk nemen haha
Jullie muziek is daarentegen licht van aard. Is dat belangrijk?
Pekka: Het is gewoon een natuurlijk proces. Ik heb geen bepaalde stijl in gedachten. Het is gewoon zo leuk om met de jongens van Brother Firetribe te mogen werken en de lol die we hebben, hoor je terug in onze muziek. Het is gewoon besmettelijk. In Finland zie ik ook regelmatig van die blackmetal jongens en meisjes die dan in zwart en wit naar onze muziek luisteren met een glimlach op hun gezicht. Dat is gewoon puur genieten. Ik ben wel trots op de Finse metalscene. Het is geweldig wat hier gebeurt. We maken met onze muziek toch een statement en zijn serieus in wat we doen. Het is een geweldige omgeving om serieus te zijn.
Heeft het misschien ook nog te maken met je karakter. Ben je een optimistisch persoon?
Pekka: Dat kun je wel zeggen. Ik houd van wat ik doe. Het helpt je ook om te leven van dag tot dag. Het is mooi wanneer je daarvan de schoonheid kunt zien.
De teksten zijn, in tegenstelling tot de muziek, niet altijd even positief te noemen. Ik noem bijvoorbeeld Love’Not Enough, For Better Or For Worse, Desperately. Is er sprake van een bepaald thema?
Pekka: Nee, een echt thema hebben we niet. We zijn geen politieke band. We hebben geen dubbele agenda en we zijn er niet om de wereld te verbeteren. Andere bands doen dat al heel goed. Wanneer ik de teksten schrijf laat ik me gewoon inspireren door de zaken om me heen. Ik zing veel in nachtclubs en bars en ontmoet heel veel mensen. Ik praat veel en hoor daardoor een heleboel verhalen over hun leven. Deze registraties van hun leven, mijn eigen levenservaring en wat fantasie leveren dan nieuwe teksten op. Het gaat eigenlijk over mooie, maar soms ook moeilijke relaties tussen een man en een vrouw. Het gaat over de ups en de downs. Ik moet wel eerlijk zeggen dat de moeilijke periodes in een relatie meer emotie met zich mee brengen en daardoor vaak geschikter zijn om over te schrijven. Er zit wel altijd een positieve ondertoon in.  Voor mijzelf ben ik op de laatste cd heel trots op het nummer Hanging By A Thread. Het heeft behalve een hele goede vibe ook een mooie tekst.
Jullie hebben echter als single gekozen voor het nummer For Better Or For Worse. Waarom dit nummer?
Pekka: Het is altijd moeilijk om zelf een keuze te maken en we kwamen er eigenlijk niet uit. De eerste single is wel belangrijk. Als band stonden we te dicht bij alle nummers. We hebben dus bij familie, collega’s, honden die voorbijkwamen gevraagd welke keuze zij zouden maken. Zij kwamen uiteindelijk uit bij For Better Or For Worse. Ik moet zeggen dat het ook een goed nummer is. Het is sterk, het is catchy en het is wel een representatie van de hele cd en de band.
Waar gaat het over?
Pekka: Ja, daar komen we weer. Het gaat in het kort over een relatie met daarin een onvervulde liefde.
Je gaf al aan dat Hanging By A Thread je favoriet is,,,
Pekka:…ja, ik vind het fijn om het te zingen en het herinnert me aan een nummer dat ik eerder schreef. In eerste instantie kregen we het muzikaal niet voor elkaar wat we wilden. Met wat hulp echter is het gaan klinken precies zoals we het in gedachten hadden.
En er is nog een cover.
Pekka: Ja, Winner Takes It All van Sammy Hagar. We hebben altijd een oud nummer van een soundtrack opgenomen. Dit keer kozen we voor dit nummer uit de film Over The Top. Het is een beetje een traditie geworden. We deden eerder al een nummer van Cheap Trick en van Mike Reno.
Zat Sammy toen al bij Van Halen?
Pekka: Ja, maar pas heel kort. Ik heb altijd van het nummer gehouden en ik hoop dat we heel dicht bij het origineel zijn gebleven. Het origineel waar Eddie van Halen bas speelt. Ik ben ook een ontzettende fan van Van Halen. Er zijn altijd twee kampen met Sammy en met David. Ik vind Van Halen gewoon altijd goed.
Jullie cd Heart Full Of Fire was opgenomen in drie studio’s. Is dat weer het geval geweest?
Pekka: Ja, precies hetzelfde. Tomppa heeft zijn eigen studio waar we de lead vocals, keyboards en bas hebben opgenomen. Oh wacht, de drumpartijen zijn opgenomen in de nieuwe studio van Kalle (drums) die hij heeft gebouwd in onze pauze en Emppu heeft zijn partijen in zijn eigen studio opgenomen. Het heeft gewoon te maken met het feit dat dit het beste werkt voor de band. De background vocals zijn trouwens weer opgenomen in de studio waar we ook met Leverage opnemen.
Hoe reageer je wanneer ik Brother Firetribe vergelijk met Journey. Niet als kopie, maar met dezelfde intensiteit en catchy nummers.
Pekka: Eerlijk gezegd krijg ik kippenvel wanneer ik het hoor. Journey is voor mij bijna heilig, dus ik zie het als een enorm compliment. De overeenkomst is denk ik dat, en ik herhaal het, de muziek uit het hart komt. Het is een voorwaarde voor originele en goede muziek. Het moet gewoon eerlijk zijn, dan ontstaat kwaliteit. Bands die hypes nastreven en volgen, hebben niet echt succes. Het is geen keuze.
Nu ik je aan de lijn heb, wil ik meteen van de gelegenheid gebruik maken om te vragen hoe het met de band Leverage staat waar jij ook de zanger bent. Ik wacht al jaren op nieuw werk.
Pekka: Onze laatste cd Circus Colossus was een goede cd die door de platenmaatschappij eigenlijk gewoon niet op de markt is gebracht op een goede manier. Sindsdien zijn alle leden van de band druk bezig met hun eigen dingen en ook hier hebben we een pauze genomen. Ik houd van de band en van die jongens en we zijn vastbesloten om weer nieuw werk te maken het komende jaar. Het doet me wel veel dat mensen wachten op deze band. De muziek die ik met Leverage kan maken ligt in het verlengde van Brother Firetribe, alleen wat steviger en wat meer progressief. Het komende jaar moet er gewoon nieuw werk komen.
Is er dan nog tijd voor een tour met Brother Firetribe?
Pekka: Nightwish zal ook weer actief zijn binnenkort, maar ons doel is om deze zomer wel wat optredens te doen. Zoveel als mogelijk is. Na de zomer willen we dan Europa doen. We moeten wel een beetje opschieten maar het is wel de bedoeling dat we in Europa, UK komen. We spreken alvast af dat we samen een biertje gaan drinken wanneer we in Nederland optreden.
Dat lijkt me een mooi voornemen en een mooi vooruitzicht. Ik kijk er alvast naar uit, evenals nieuw werk van Leverage. Voorlopig maar even blijven genieten van Diamond In The Firepit.