Zwaar groovend wordt het album geopend met The New Slavery Nations en krijgt een meer uptempo vervolg in The Labor Blackmail waarin Browbeat teruggrijpt op het geluid zoals Dog Eat Dog dat eind vorige eeuw wist neer te zetten. Drummer Nicholas Badiali zet er flink de vaart in en het gitaarduo Luca Cocconi en Mirco Bennati riffen er lustig op los. Daardoor zijn de composities op het album doorspekt met een flinke groovende metalvibe. In When The Prophet Kills wordt hier nog eens een ferme groovende breakdown aan toegevoegd.
Ergens ligt het geluid van Browbeat tussen Hatebreed en Suicidal Tendencies zoals in onder meer Underpaid. De groovemetal heeft een licht punkkarakter en een heel subtiel gitaargeluid geeft een extra accent aan het geheel.
Zanger M.V. klinkt vooral boos en die intensiteit / muzikale agressie heeft zijn uitwerking. Het lijkt alsof vooral de overheden het doelwit zijn zoals in Remove The Control…Til Death dat de nodige samples in zich heeft, maar wordt ook genadeloos afgevuurd in A Personal War en The Power Of The Few. De energie heeft zijn uitwerking. Als een groovende metalmachine dondert Browbeat op je af met een mix van groovemetal, nu-metal en hardcore. Fans van Hatebreed, Decatur of Biohazard mogen verheugd het album gaan beluisteren.