In de bezetting is Mirco Bennati (volgens de info) van gitaar naar basgitaar verhuisd en heeft Matteo Usberti de gitaarpartijen van hem overgenomen. Het heeft nagenoeg geen effect op het gevoel dat je krijgt bij het beluisteren van de EP.
Met The Real Face slaat de hardcorevibe je meteen om de oren en stijgt het adrenalinepeil evenals de hartslag. Browbeat mag dan een paar jaartjes ouder zijn, daar is ten aanzien van de gretigheid niets van te merken. Nog altijd klinkt de band als een stel jonge honden die brutaal de grenzen opzoeken van het territorium om daarbuiten eens uitgebreid en lekker te snuffelen. Heerlijk is de vibe/groove die neergezet wordt en Luca en Matteo fungeren met hun verwoestende gitaarspel als katalysator maar tevens in de subtiele hogere partijen als zenuwaccentje.
De band gaat onverstoord verder met titelnummer The Showdown die in tekstueel opzicht sterk verwijst naar de masters of groovy metal: Rage Against The Machine. Ook hier wordt de middelvinger hoog de lucht in gestoken waarmee de band als pubers de complete maatschappij triggeren. Fraai is de kleine tempowending die halverwege langskomt en als breakdown in deze hardcorecompositie gezien kan worden.
De geest is nog niet uit de fles met The Call Of Falldown, maar het tempo is aanzienlijk getemperd, waardoor het metrum meer wordt bepaald door de gitaarriff. Ik moet zeggen dat de scherpte in The Call Of Falldown wat minder is. Het is goed, maar minder opzwepend.
Met Slave New World zet Browbeat een cover van de gelijknamige compositie van Sepultura neer die zeer dicht bij het origineel ligt en helemaal het gevoel van Browbeat ademt. Toch moet ik zeggen dat het origineel net wat scherper en pittiger klinkt hoewel de algehele productie van het geluid bij Browbeat wat sterker is. Met het instrumentale outro Bleeding Age, inclusief de nodige samples, is de EP alweer voorbij.
The Showdown is een mooi vervolg op Remove The Control en laat horen dat deze vijf heren misschien een jaartje ouder zijn geworden maar nog niets van hun (muzikale) streken zijn verloren. Vooral The Real Face en The Showdown zijn nu al bijna klassiekers in het repertoire van de band.