In het jaar 1994 ligt voormalig Joegoslavië voor een groot deel in puin, in grote delen van het land woedt er een heftige burgeroorlog. Terwijl de stad Serajevo zwaar belegerd wordt, weet men Bruce Dickinson met zijn band Skunkworks de stad binnen te smokkelen om een uniek optreden voor de burgers te geven. De documentaire waar deze soundtrack bij hoort is geen standaard concertregistratie maar laat ook zien hoe de bewoners van Serajevo met de ontberingen van de oorlog omgaan en hun grenzen verleggen om te overleven. Er is een bloeiende ondergrondse cultuur van kunst en muziek en het wordt duidelijk wat een enorme impact het concert had op de mensen van deze stad, die dachten dat ze vergeten waren door de rest van de wereld.
Naast beelden van het concert en de oorlog zelf, bevat de documentaire ook recente interviews met Dickinson en zijn bandleden. Ook wordt Dickinson gevolgd bij een emotionele terugkeer naar de stad. Zoals Dickinson het zelf verwoordt: ‘Oorlogen zetten je wereld op z’n kop, maar dit is een optimistische boodschap. Het heeft me anders leren kijken naar leven, dood en andere mensen.’
De muziek uit de film zijn nummers uit de solo carriere van Dickinson waaronder een paar zeldzame opnames. Zo is Acoustic Song tot nu toe alleen beschikbaar geweest als bonustrack op de Best Of Special Edition uit 2001. Inertia (live) was uitsluitend verkrijgbaar als bonustrack op de expanded re-release van Skunkworks uit 2005 en het laatste nummer van de cd, Eternal, was uitsluitend verkrijgbaar als bonustrack op de Japanse release van Tyranny Of Souls.
De verzameling nummers is goed gekozen, zo horen we onder andere Gods Of War en Road To Hell. Nummers die goed bij de thematiek van de documentaire passen. Veertien nummers op een speciale verzamelaar, misschien niet allemaal nieuw en verrassend, maar wel een album om eens goed te luisteren.