Buckcherry – Confessions

Goede oude sleazerock die duidelijk hoorbaar uit Los Angeles komt. Vol swagger en attitude, perfect voor die scene in een stripclub in de nieuwste Steven Seagal film.
Laat je niet misleiden door het feit dat er een thema vast zit aan deze plaat, namelijk de zeven hoofdzonden. Het is absoluut geen progrock of conceptalbum  maar goede oude rock met een vleugje blues en een snufje punk.
Dat feit zal voor sommigen van jullie een reden zijn dit album te laten voor wat het is, voor anderen zal het een extra reden zijn hem te beluisteren. Jullie weten wie jullie zijn! Jullie houden van Jack Daniels en zijn fan van Guns ’n Roses.
Ondanks het rockgeweld is deze band ook niet bang wat gevoeligers te laten horen, getuige de aanwezigheid van twee puike ballads. Hey, Guns ’n Roses en Aerosmith konden het zich ook permitteren, right?
Al sinds 1995 maakt Buckcherry dit soort muziek, maar het feit dat de teksten van dit nieuwe album toch net wat persoonlijker en diepgaander zijn geven het net dat beetje extra waardoor niet hun zoveelste album maakt maar toch wat bijzonders.