Bullet For My Valentine – 013 (Tilburg) 08/11/2018

Samen met maar liefst 3 support acts kreeg Bullet For My Valentine het weer goed voor elkaar om het dak eraf te rocken bij 013! Niet alleen was het geluid super, de bands hebben ook allemaal een super performance gegeven met spectaculaire visuele details.
De avond wordt geopend door de Britse band SHVPES, die uiteraard al bekend is doordat de zanger de zoon is van niemand minder dan Bruce Dickinson van Iron Maiden. Griffin Dickinson heeft de naam van zijn vader echter niet ‘nodig’, want hij en zijn band zijn zeker zelf in staat om een zaal op zijn kop te zetten! Dickinson heeft duidelijk het stemgeluid van zijn vader meegekregen, en hij wordt ook nog eens ondersteund door de harde, maar ook melodieuze geluiden van de drums, gitaar en bas. Deze band staat dan ook niet voor niets op het programma van de eerstvolgende editie van Graspop.
De tweede band van de avond is Nothing More, een Amerikaanse rockband uit San Antonio in Texas. De jongens doen geen moeite om hun zuidelijke bloed te verbergen. Sterker nog, ze laten het met alle trots zien in hun kleding of – in het geval van zanger Jonny Hawkins, het gebrek aan kleding. Ook deze mannen produceren de nodige decibellen, maar wel met hun eigen twist. De instrumenten worden gemixt met een elektronisch geluid, wat het een beetje dubstep-achtig maakt. Bij het laatste nummer wordt dit optimaal benut doordat Hawkins in zijn soort van ‘sound board’ klimt en tijdens het zingen ook zijn stem vervormd.
Of Mice & Men, opgericht door Austin Carlile, schudt het publiek nog even extra wakker voor de hoofdact. De metalcore band brengt toch nog even net wat extra pit met zich mee, mede dankzij de ijzersterkte vocals van Aaron Pauley. Het is dan ook geen verrassing dat deze band de heftigste moshpits aanwakkert. De afwisseling tussen de Harsh Vocals van Pauley en zijn normale, melodieuze stem zijn perfect in balans en zorgen ervoor dat deze band altijd herkent wordt.
Dan is het zo ver, tijd voor Bullet For My Valentine om de show te stelen. Ze beginnen al meteen goed door op te komen achter een doek en de performance te starten met een fantastische lichtshow, waarbij de schaduwen van de artiesten over het doek flitsen. De rest van de show is zeker niet minder spectaculair, en er wordt constant gespeeld met het licht, dat telkens wordt aangepast op de nummers. De setlist is goed uitgedacht, met een goede combinatie tussen nieuwe nummers, zoals Don’t Need You en Leap Of Faith en hun oudere, erg bekende nummers, zoals Your Betrayel en Tears Don’t Fall. Jason Bowld, die een tijdje geleden benoemd is tot de permanente drummer van de band, laat het publiek verbluft achter met een drumsolo die in de buurt kwam van 10 minuten, waarbij de lichten al zijn bewegingen volgden, voor zover mogelijk. Ook Griffin Dickinson wordt nog een keer het podium op gehaald om samen met Bullet het publiek nog een boost te geven.
Het was een avond met geweldige visuele shows en lekker harde, goede metal. De sfeer in het publiek en onder de artiesten was top en zorgde voor nog meer energie. De volgende keer dat deze bands samen optreden wil je het niet missen, geloof me!